Արդեն հինգ տարի է անցել մեր պատմության ամենաաղետալի էջերից մեկը դարձած սեպտեմբերի 27-ից։ Սեպտեմբերը չպետք է լիներ ողբերգության ամիս․ այն մեր հաղթանակների ու հերոսությունների հիշողությունն էր կրում...
Հիշեք՝ 44-օրյայի ողջ դավաճանական իմաստն ու նպատակը Արցախը պատերազմով պահելու աննպատակությունը հիմնավորելն ու սերմանելն էր:
Արցախը չի կորսվել, Արցախը դավաճանվել ու հանձնվել է...
Հինգ տարի առաջ այս օրը սկսվեց, ավելի ճիշտ, շարունակվեց 1994-ին չավարտված պատերազմը։
Ռազմադաշտում Հայաստանը պարտվեց, սակայն պարտությունների շղթան չի ավարտվել...
Փաստորեն, «Թրամփի երթուղին անցնելու է Զանգեզուրի միջանցքով»` ըստ Ալիևի։ Արվեստ չի՝ խոսել «Զանգեզուրի միջանցքից»՝ Հայաստանի Հանրապետության անունը չտալով, այլ մտածելակերպ, ստրատեգիա՝ Ադրբետանի ռացիոնալ պետության պարադիգմայի մեջ ներաճած...
Կար ժամանակ, երբ սեպտեմբերը մեր ժողովրդի համար հաղթանակների և ձեռքբերումների ամիս էր: Սեպտեմբերին էր, որ մենք ազգովի տոնում էինք Արցախի Հանրապետության և Հայաստանի Հանրապետության անկախության տարեդարձերը, կազմակերպում Հաղթանակի տոնահանդեսներ...
Սեպտեմբերի 27-ը մեր նորագույն պատմության` թերևս ամենածանր հիշողության օրն է։ Հինգ տարի առաջ սկսվեց պատերազմ, որն ունեցավ ողբերգական հետևանքներ՝ հազարավոր զոհեր, տարածքային կորուստներ և ամենից ցավալին՝ պետականության հիմքերի խոցում...
Ես առհասարակ չեմ սիրում քննադատել ընդդիմությանը, որովհետեւ չեմ ուզում ինչ որ կերպ` անգամ ակամա, աջակցել իշխանությանը: Բայց երբ հետեւում ես իշխանության քայլերին, հետո` ընդդիմության, սկսում ես հասկանալ, թե ինչու է մեր երկիրն այս վիճակում...
Արսեն Թորոսյանը, նկատի ունենալով ՀՀ առաջին Նախագահ Լևոն Տեր֊Պետրոսյանի որակումները առկա իշխանությունների ազգակործան քաղաքականության կապակցությամբ, գրում է.
«Ծերուկն անտանելի է դառնում»...
Վերջին օրերին իշխանական պաշտոնյաները շարունակում են գովերգել Թուրքիայի հետ սահմանների բացման հեռանկարը՝ այն ներկայացնելով որպես տնտեսական մեծ հնարավորությունների աղբյուր։ Սակայն խորքային վերլուծությունը ցույց է տալիս, որ պատկերը այնքան էլ պարզ ու փայլուն չէ...