Աստվածաշունչ մատյանից

Արդարև, նույն դիպվածն է պահված թե՛ մարդու որդիների, թե՛ անասունների համար, նույն պատահարն է լինելու նրանց բոլորի համար։ Ինչպես որ մեկի մահն է, նույնպես և` մյուսի մահը, և բոլորի մեջ նույն շունչը կա. էլ ի՞նչ առավելություն ունի մարդն անասունից. ո՛չ մի, քանի որ ամեն ինչ ունայնություն է։ Ամեն բան մի տեղ է գնում, ամեն ինչ հողից է եղել, և ամեն ինչ հող է դառնում։ Եվ ո՞վ գիտե, թե մարդու որդիների հոգին ելնում է վեր, իսկ անասունների շունչը իջնում է ցած` հողի մեջ։

Ժողովող 3. 19-21

Մեկնաբանություններ