ՀԱՅԻՆ անհնար է վերածել անասունի, ինչի հերթական փորձն արվում է վերջին 7 տարիներին՝ Վավաեվիչի և Վաչիկովնայի ձեռամբ: Հնարավոր լիներ, վերջին 1,5 հազարամյակի բյուրավոր փորձերից մեկնումեկը հաջողությամբ կպսակվեր և ՀԱՅԸ չէր գա հասնի 21-րդ դար...

Հայերիս ամենամեծ խնդիրն այն է, որ մենք ամեն ինչ տեսնում ենք միայն այսօրվա ակնոցներով։ Դե պատմականորեն այդպես է մեր էթնոհոգեբանությունը ձևավորվել, որովհետև վերջին 2000 տարիների ընթացքում մենք կայսրություն չենք կարողացել ձևավորել, իսկ մեր պարտականությունները կրել են լոկալ բնույթ, և գլոբալ պայքարի մեջ չեն մտել գլոբալ գերիշխանության համար, ինչը զրկել է մեզ ռազմավարական և երկարաժամկետ մտածողությունից...

1994 թվականի մայիսյան հաղթական զինադադարից 3 ամիս անց, օգոստոսի 7-ից 14-ը պետական-պաշտոնական այցով ԱՄՆ է մեկնում Հայաստանի նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը: Պատվիրակության կազմում էին առաջին տիկին Լյուդմիլա Տեր-Պետրոսյանը, պետնախարար Վազգեն Սարգսյանը, արտգործնախարար Վահան Փափազյանը, ԿԲ նախագահ Բագրատ Ասատրյանը, նախագահի մամուլի քարտուղար Լևոն Զուրաբյանը, էկոնոմիկայի և ֆինանսների նախարարները։ Այցի կազմակերպման գործում լուրջ ներդրում էր ունեցել ԱՄՆ-ում Հայաստանի առաջին դեսպան Ռուբեն Շուգարյանը...

Սոսե Մայրիկն ու Դրոն Կահիրեում, 1947 թվական։ Հայ ազատագրական պայքարում իր ընտանիքի բոլոր տղամարդկանց՝ ամուսնուն ու 2 որդիներին կորցրած Սոսե Մայրիկն ու միշտ և ամենուր հայի ու անկախ Հայաստանի համար կռիվ տված Դրոն՝ պանդխտության մեջ...

Ինձ միշտ տանջում էր մի հարց․ էսքան երեխեքի մեջից ինչու՞ հենց Գաբիին ես կապվեցի։ Տասնյակ երեխեքի ենք փրկել, բայց իմ շփումը բոլորի հետ ավարտվել է իրենց բուժվելուց հետո...

Փաշինյանը մեկնեց ԱՄՆ, որտեղ սպասվում է հանդիպում Ալիևի հետ, «խաղաղության պայմանագրի» վերջնական տեքստի հանրային ներկայացումը և նույնիսկ, գուցե, այն կնքելու մասին հայտարարելու արարողություն լինի, ԱՄՆ-ի նախագահ Թրամփի գլխավորությամբ...

Պատանի էի, չեմ հիշում ինչ էշություն էի արել կամ դուրս տվել, հայրս նեղսրտած ասաց. «Դու չգիտես ինչ բան է Հոր սիրտը, իզուր չի Աստված Հայր կոչվում...»...

Արցախի խորհրդարանի պատգամավոր Դավիթ Գալստյանի կալանավորումն ու նրա վրա «ահաբեկչի» գործ կարելը պարզապես իշխանության անձնական վրեժխնդրության հետևանքն է...

Հայրս ամբողջ կյանքում հացի վերջին պատառը թողնում էր սեղանին` իր ափսեի կողքին, մաքուր անձեռոցիկի վրա։ Սկզբում տատս էր դիտողություն արել, հետո մայրս էր ամեն անգամ ժպիտով բարձրաձայնում...

ՈՒրեմն նախ ասեմ՝ իմ տարիքի համեմատ ես բավականին լավ տեսք ունեմ, ինչի համար փա՜ռք Տիրոջը, քանզի Աստծո ստեղծածն եմ և ոչինչ փոխած չէ Բարձրյալի տվածից...