ՄԻՔԱՅԵԼ ՄԵԼՔՈՒՄՅԱՆ
(ԲՀԿ խմբակցության անդամ)
-Պարոն Մելքումյան, ի՞նչ եք կարծում, ինչպիսի՞ն կլինի նոր կառավարության ծրագիրը:
-Ասեմ, որ այն կլինի ոչ շատ ռիսկային, կառավարությունն իր վրա չի վերցնի շատ բարձր ցուցանիշներ, ասենք` 5-7 տոկոս տնտեսական աճ չի վերցնի, կլինեն նաև աղքատության կրճատման ոչ մեծ ցուցանիշներ:
-Այդ ծրագիրը կլինի՞ Տիգրան Սարգսյանի կառավարության ծրագրի շարունակությունը:
-Ո՛չ:
-Կարծում եք՝ ֆունդամենտալ փոփոխություններով նոր ծրագի՞ր են բերելու:
-Ֆունդամենտալ չէ: Կբերեն` կտեսնենք:
-Բա էդ դեպքում ինչպե՞ս եք քվեարկելու:
-Դե քանի որ, բոլոր դեպքերում, մենք չենք կարող ծրագրի իրականացման քաղաքական պատասխանատվությունը կիսել, բնականաբար, «կողմ» չենք քվեարկի:
-Հա էլի, Դուք հեչ կոալիցիայում եղած ժամանակ պատասխանատվությունը չվերցրիք, ուր մնաց հիմա: «Ձեռնպա՞հ» եք քվեարկելու:
-Չէ՛, չէ՛։ Ռեժիմը ցույց կտա:
-Սերժ Սարգսյանի՞ «ռեժիմը», թե՞ Հովիկ Աբրահամյանի:
-Չէ՛, չէ՛, մեր քվեարկության ռեժիմը:
-Կարելի է կարծել, որ հնարավոր է նույնիսկ «կողմ» քվեարկե՞ք:
-Ո՛չ:
-Ո՞ր տարբերակների միջև է ընտրությունը:
-«Ձեռնպահի» և չքվեարկելու:
-Ի՜հ, պարոն Մելքումյան, կասեք` կես քայլ առաջ է ու «առաջ» կքվեարկեք:
-Քանի ծրագիրը չկա, ոնց կարող ենք նման բան ասել: Ես մի շատ կարևոր բան էլ ասեմ. ծրագրի հետ անպայման պետք է լինի ծրագրի կատարման երաշխիքների փաստակարգ. ասել է` եթե կառավարությունը ցուցանիշները չի կատարում, այդ ի՞նչ պատասխանատվության ավտոմատ ռեժիմ է միանում:
-Մի ասեք «ավտոմատ», փիս ասոցիացիաներ են առաջանում, ասեք` «Վերտու»: Հետո էլ, Դուք` այն է ԲՀԿ-դ, ի՞նչ պատասխանատվություն կրեցիք, երբ կոալիցիայի մեջ էիք, երբ չկատարեցիք ձեր «հանձնառությունները»:
-Դուրս եկանք կոալիցիայից:
-Փախա՞ք: Այդ ժամանակ դուք ոչ թե պիտի փախչեիք, այլ «նստեիք»՝ գեղարվեստականորեն ձևակերպած:
-«Նստել» մենք դեռ կհասցնենք, ինչպես ասում են կատակով: Այնուհանդերձ, ես համաձայն չեմ Ձեզ հետ:
-Չեք ուզում «նստել»:
-Նայած` որտեղ:
-Հասկանալի է` Դուք կուզեք՝ էկոնոմիկայի կամ ֆինանսների նախարարի աթոռին, Ձեր օպոնենտները` «էլեկտրական աթոռին». իսկ եթե լրջանանք, ապա ձեզանում` ԲՀԿ-ում, ընդունված է նաև առյուծների մոտ «նստելու ավտոմատ ռեժիմը»:
-Ես ֆանտաստիկ ժանրի կողմնակից չեմ:
-Չե՞ք տեսել «այն» առյուծներին:
-Դա քաղաքական հարց չէ:
-Տամ քաղաքական հարց. լավի՞կն են այդ առյուծները:
-Դա ակտուալ չէ:
-Ի՜նչ եք ասում, պարոն Մելքումյան. տեսաք` ինչ եղավ, երբ դուք կողմ քվեարկեցիք Գալուստ Գրիգորիչին, ստիպված եղաք դրանից հետո ձեռնպահ քվեարկել «կուտակայինին», հիմա էլ ոնց հասկանում եմ` բոյկոտել Արգամիչ Հովիկի կառավարությանն ու յուր ծրագրին: Իսկ գո՞հ եք, որ ձեռնպահ քվեարկեցիք կուտակայինին:
-Մենք շատ քննարկեցինք այն` խորությամբ, լայնությամբ, բարձրությամբ, և եկանք այդ կարծիքի:
-Ո՞ր դեպքում արգամիչական ծրագրին` «լայնությամբ, խորությամբ, բարձրությամբ» դեմ կքվեարկեք:
-Ծրագիրը պետք է բերեն, տեսնենք, նոր ասենք:
-Էդ Ծառուկյա՞նն է սովորեցրել այդպես ձևակերպել մտքերը:
-Չէ, ինքներդ գիտեք, որ ինքս եմ սովորեցնում ուսանողներին, տարբեր ասպիրանտների:
-Օ՜հ, քիչ էր մնում էլի հանգենք առյուծների «խնդրին». կնեղանա, կնեղանա Նիկոլայիչը, որ իմանա չի սովորեցնում: Հա, ի դեպ, Քոչարյանի՞ կառավարությունն է լավը, թե՞ Հովհաննես Արգամիչի:
-Չի կարելի համեմատել, դրանք տարբեր փուլեր, տարբեր կառավարություններ են: Ի միջի այլոց, եթե անկեղծ ասեմ, ես այնքան էլ հակված չեմ նրան, որ հին դեմքերով կառավարությունը կարող է արդյունավետ աշխատել:
-Հա էլի, ա՛յ, որ դուք կոալիցիայում լինեիք, նոր դեմքերով կհամալրեիք նոր կառավարությունը:
-Անկեղծ ասած` ես ուշացա, գնամ:
-Կարծես, այո՛, ուշացաք, ու գնացքն այս անգամ էլ առանց ԲՀԿ-ի գնաց: Չնայած` դեռ կհասցնեք «նստել»… գնացք:
Ճեպազրույցը`
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԻ