ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։

«Գնացքին» սպասելիս

19.06.2015 | 00:49

Հայաստանը վերադասավորությունների փուլում է: Սահմանադրական փոփոխությունները խառնշտել են բոլոր հաշվարկները: Անգամ` իշխանության: Հասկանալի է` լավ հաշվող իշխանությունները գիտեն` ինչ անել, երբ անել, ումով անել, սակայն ակնհայտ են նաև այն մտահոգությունները, որոնք վերջինս ունի նույն սահմանադրական բարեփոխումների առնչությամբ:
Հասկանալի է, որքան էլ բարբառվի, թե ՀԷՑ-երը մասնավոր են, Բիբինն էլ մասնավոր անձ է, խիստ ակնհայտ է, որ նույն ՀԷՑ-երի և էներգիայի սակագնի միջոցով միմյանց մեսիջներ են փոխանցում Հայաստանն ու Ռուսաստանը: Որքան էլ պնդեն, թե Բիբինը հեռացող մարդ է, ուստի նրա գլխին են ջարդվելու տնտեսական, նաև քաղաքական կուտակված «խնդիրները», վերջինս էլ խորհրդա-կոմունիստական համառությամբ փորձի ոչ միայն պաշտպանվել, այլև հակահարձակման անցնել, միևնույն է, սա երկկողմանի` Բիբին-հայոց իշխանություններ լավ մշակված քաոս է, ինչ մասին արդեն իսկ խոսվում է մամուլում, սակայն կա մեկ «բաց»: Մամուլը խիստ հետևողականորեն «խոսում» է նաև ՀԷՑ-երի ազգայնացման մասին:
Ինչո՞ւ եմ հատկապես այս բաղադրիչի վրա ուշադրություն հրավիրում:
Այնպես է ստացվել, որ էներգիայի սակագինն ու սահմանադրական բարեփոխումների փաթեթի քննարկումներն ու դրանց հրապարակայնացումը ժամանակային առումով համընկել են: Ընդ որում, խնդրի նրբությունը, առավել ստույգ` «գինը», սակագինը կամ սահմանադրական փոփոխությունները չեն: Ղարաբա՛ղն է: Գոնե` Ռուսաստանի համար: Ռուսաստանը փորձում է հայոց իշխանությունների համար կենսական նշանակության այս պահին արգելակել սահմանադրորեն վերարտադրվելու հավանականությունը, փորձելով բավարարել ալիևյան Ադրբեջանի ախորժակը, որը, եթե իսկապես «ստանա» Ղարաբաղը, մեկ էլ տեսար` մաս կկազմի ԵԱՏՄ-ին: Ինչն ուղղակի անհնար է, եթե չասենք` պուտինյան վարչակազմի հերթական արկածախնդրությունն է` ուկրաինական զարգացումների ֆոնին: Իր հերթին Հայաստանը նույնպես ձեռքերը ծալած չի նստել, ասպարեզ նետելով ՀԷՑ-երի ազգայնացման թեզը, փորձում է ցուցանել, որ սահմանադրական փոփոխությունների, էլ չենք ասում` Ղարաբաղի հարցում իր դիրքորոշումն աներկբա է:
Ընդ որում` ամենևին կասկած չունենք, որ հայոց իշխանությունը նույնպես և շատ խիստ շահագրգիռ է, որ ՀԷՑ-երի շուրջ կրքերը եռան, ուժեղ միտինգներ լինեն, ակտիվիստները ձերբակալվեն, ու էլ առավել` կոալիցիա մտնելու պատրաստվող ՀՅԴ-ի երիտդաշնակցական թևը ձվեր-«հավեր»-«առյուծներ» նետի Հանրային ծառայությունները կարգավորող հանձնաժողովի նախագահ պարոն Նազարյանի ուղղությամբ, որպեսզի այս հարցում «արբիտրի» իր դերը կատարյալ լինի, և իշխանությունն այն լավագույնս կատարի: Ասել է` այս ողջ խաղում իշխանությունն ունի լուրջ փաթեթ, եթե չասենք` հենց «հսկիչ» փաթեթ, որը ցանկացած պահի ¥կախված նրանից, թե սահմանադրական բարեփոխումների առնչությամբ ինչ գրաֆիկ է մշակվել¤ հետ ու առաջ կանի ու հարցը կփակի: Շատ պարզ պատճառով. ինչպես ամեն մի բանական արարած, որը հաշվել գիտի մինչև մեկը ¥իսկ այս իշխանությունների «ուտելու» և «հաշվելու» համատիեզերական բնազդին կասկածել ամենևին պետք չէ¤, համոզված է, որ ո՛չ պաշտոնական Բաքուն երբևէ մաս կկազմի ԵԱՏՄ-ին, ո՛չ էլ Ռուսաստանին կհաջողվի Հայաստանին, էլ առավել Ղարաբաղին համոզել` վերադարձնել ազատագրված տարածքները` առանց Ղարաբաղի կարգավիճակի վերջնական ճշգրտման: Այո, սա թույլ չի տա նաև միջազգային հանրությունը:
Այնպես որ, կողմերը կբարիշեն ցանցերը վերամասնավորեցնելու, սահմանադրական բարեփոխումներն իրականացնելու «վրա»:
ՈՒ լրիվ անլուրջ են ՀԷՑ-երի նկատմամբ «ուշադրությամբ լցված», պոտենցիալ գնորդ «Տաշիրի» «հասցեին» հնչող «պայթեցման» սպառնալիքները. գնացքն արդեն դուրս է եկել կայարանից, պարզապես պետք է ֆիքսել «դիմավորողներին» և «ճանապարհ դնողներին»:
Ընդամենը:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1044