Գերմանացի հայտնի քաղաքական գործիչ և ռազմական տեսաբան Կառլ ֆոն Կլաուզևիցի այն խոսքը, թե «պատերազմը միշտ էլ քաղաքական լուրջ նպատակների հասնելու լուրջ միջոց է», երևում է, չի կորցրել իր այժմեականությունը:
Թուրք-իսրայելական ներկա հակամարտությունը տեղի է ունենում բավականին տարօրինակ իրողությունների պայմաններում, երբ երկու պետությունների միջև շարունակվում է ռազմատեխնիկական համագործակցությունը, որը կարելի է համարել ռազմավարական դաշինքի առանցքային տարր:
2012-ի հուլիսի վերջ, Հայաստան: Երկրի գոյության մյուս բոլոր հայտանիշները առայժմ քննարկման հարթություն չբերելով` վերստին անդրադառնանք քաղաքական դաշտին հետխորհրդարանական և նախանախագահական ընտրությունների կտրվածքով:
Ասում են, երբ նորածինը ծնվում է, հրեշտակները երկնքում անմիջապես շշնջում են նրա անունը: «Ով ականջ ունի», լսում է: Անունը սիմվոլ է, այն իր շուրջը կարող է «հավաքել» դրական էներգիա կամ հակառակը:
Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունում հուլիսի 19-ին կայացած նախագահական հինգերորդ ընտրությունները, ինչպես և նախորդ չորսը, միջազգային հանրությունը գերադասեց չճանաչել` ԼՂՀ-ի չճանաչված լինելու պատճառով: Այնուամենայնիվ, այս չճանաչումի մեջ կային որոշակի տարբերություններ:
2012-ի հուլիսի վերջ, Հայաստան: Երկրի գոյության բոլոր մյուս հայտանիշներն առայժմ քննարկման հարթություն չբերելով` անդրադառնանք քաղաքական դաշտին հետխորհրդարանական և նախանախագահական ընտրությունների կտրվածքով:
Կասպից ծովում նորից արյան հոտ է գալիս։ Այս խոսքն առաջինը հնչել է արդեն հանգուցյալ Թուրքմենբաշու շուրթերից` էլի արդեն հանգուցյալ Հեյդար Ալիևի հետ հանդիպման ժամանակ։
ՈՒկրաինական քաղաքականության դաշտում ամերիկյան լոբբիստական ֆիրմաների նպատակները պարզելու խնդիրը բախվում է ԱՄՆ-ում և ՈՒկրաինայում բազմաթիվ հրապարակումների, խնդրո առարկայի շուրջ բավական լայն հրապարակային բանավեճին:
Ռուսաստանը սկզբունքորեն չի կարող զիջել «Զանգեզուրի միջանցք» կոչեցյալը թուրքական աշխարհին ու գլոբալ արևմուտքին, քանի որ դրա հետ կապված գլոբալ ռիսկերը նույն կարգի են, ինչ ուկրաինական դեպքում, քանի որ այն ուղիղ ճանապարհ է բացում դեպի Կասպից ծովի ավազանն ու դեպի Միջին Ասիա՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով...