Մինչև Ադրբեջանի հետ «խաղաղության պայմանագիր» կնքելն անհրաժեշտ է Հայաստանի ներսում համատարած և համապարփակ խաղաղության «պայմանագրեր» կնքել

Օրինակ, ինչպե՞ս ՀՀ քաղաքացին կարող է խաղաղ ապրել ադրբեջանական, ենթադրենք` SOCAR նավթային ընկերության հետ, եթե այդ նույն քաղաքացու խաղաղ ապրուստն անհամատեղելի է հայկական Telcell-ի, Nairi Insurance / Նաիրի Ինշուրանս-ի, Inecobank CJSC և մնացած բանկերի հետ: Ավելին` ինչպե՞ս խաղաղ գոյատևել, ենթադրենք` Եվլախի քաղաքապետարանի հետ, եթե Երևանի քաղաքապետարան-ը թշնամաբար է տրամադրված երևանցու նկատմամբ, իսկ քաղաքապետի հայրը մի քանի տասնյակ հազար քաղաքացիներին «օպելով համբալ է» անվանում: Ինչպե՞ս բարիդրացիական հարաբերություններ ունենալ Ադրբեջանի Միլլի Մեջլիսի հետ, եթե ՀՀ ԱԺ բարձրագույն ղեկավարությունը և վերջինիս ազգականները թքում են ՀՀ քաղաքացիների վրա: Բա, եթե պետության ներսում խաղաղություն չկա, պատկերացնու՞մ եք, թե ինչ «խաղաղություն է» մեզ սպասվում ադրբեջանցիների հետ: Ավելի լավ է չպատկերացնել:

Իսկ հետաքրքիրն այն է, որ Ադրբեջանի հետ «խաղաղության» ջատագովները հենց նրանք են, ովքեր թշնամաբար են վերաբերվում ՀՀ քաղաքացիներին: Այս իմաստով, մինչև Ադրբեջանի հետ «խաղաղության» պայմանագրի կնքումը, մեզ անհրաժեշտ է Հայաստանի ներսում համատարած և համապարփակ խաղաղության «պայմանագրեր» կնքել, օրինակ` ՀՀ բարձրաստիճան պաշտոնյաների հայրերի և մայրերի հետ: Եթե չստացվի, ապա թողնել վերջիններիս Ադրբեջանի «խաղաղության» հույսին և ... հեռանալ:

Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ

Մեկնաբանություններ