Երկիրս, իմս

Ո՞վ է լավ հիշում`

որտեղից եկար

և ուր ես գնում:

Եվ ո՞վ է հաշվում`

ինչքան ես կորցնում,

ինչը` քեզ պահում:

Ո՞վ է քեզ լսում,

ու՞մ ես կարոտում,

ու՞մ ես սպասում:

Ո՞վ է հաշվառում`

ինչքան ես տվել,

ինչքան ես տալիք:

Ո՞վ է սպասում`

երբ ես կանչելու,

ի՜նչ ակնկալիք:

Ո՞վ է հաշտեցրել

քո վաղ անցյալը

քո խեղճության հետ:

Ո՞վ է ծառս լինում

վտանգի պահին

և կռվում հանց խենթ:

Ո՞վ է մտմտում

թիզ առ թիզ հողդ

հանձնել առհավետ:

Ո՞վ է երկնքում

փայփայում, պահում

երազդ հավետ:

Չգիտեմ, երկի՜ր,

ես որ չե՜մ հաշտվում

քո այսօրվա հետ;

Անահիտ Սահակյան

Մեկնաբանություններ