Աստվածաշունչ մատյանից

Այս­պես է ա­սում Տեր Աստ­ված, որ ստեղ­ծեց եր­կին­քը և կանգ­նեց­րեց այն, հաս­տա­տեց եր­կիրն ու ա­մեն բան, ինչ կա նրա վրա, շունչ տվեց այն­տեղ գտն­վող մարդ­կանց, հո­գի` բո­լոր նրանց, ով­քեր ոտք են դնում երկ­րի վրա. «Ես` Տեր Աստ­վածս, ար­դա­րու­թյամբ կան­չե­ցի քեզ, բռ­նե­ցի քո աջ ձեռ­քից ու զո­րա­վոր դարձ­րի քեզ, իբրև ուխտ տվե­ցի քեզ ժո­ղովր­դին և իբրև լույս` հե­թա­նոս­նե­րին, որ­պես­զի կույ­րե­րի աչ­քե­րը բա­նաս և խա­վա­րի մեջ նս­տած կա­լա­նա­վոր­նե­րին հա­նես բան­տից ու զն­դա­նից։ Ես եմ Տեր Աստ­վա­ծը, սա է իմ ա­նու­նը, իմ փառ­քը ու­րի­շին չեմ տա, ոչ էլ քա­ջու­թյու­նը` կուռ­քե­րին»։

Ե­սա­յու մար­գա­րեու­թյու­նը 42. 5-8

Մեկնաբանություններ