Ասում են...

...թե «Իմ քայ­լը» խոր­հր­դա­րա­նա­կան խմ­բակ­ցու­թյան ա­մեն նիս­տից ա­ռաջ խիստ «վե­տո» է դր­վում ներ­կա­նե­րի ա­ռաջ. «Ով էս սե­նյա­կից մի խոսք դուրս հա­նեց, նրա...»: Գոր­ծըն­թա­ցին ի­րենց ակ­տիվ մաս­նակ­ցու­թյամբ ա­ռանձ­նա­պես աչ­քի են ընկ­նում Փա­շի­նյա­նի եղ­բո­րոր­դի Սի­փան Փա­շի­նյանն ու ընդ­հա­տա­կում ե­ղած ժա­մա­նակ Նի­կո­լին ի­րենց տա­նը պա­հած, «դա­չա­նե­րի տի­րա­կալ» Հա­կոբ Սի­մի­դյա­նը:

Սա­կայն «գոր­ծըն­թա­ցի» ող­բեր­գու­թյունն այն է, որ «ար­տա­հոս­քը» հի­մա շատ ա­վե­լի է, քան նախ­կի­նում: Քայլա­րած­նե­րը չեն հաս­կա­նում` ինչ­պես է դա լի­նում., «ու­մով» է լի­նում, «ժու­չո՞կ» Է դր­վում, թե՞ պայ­մա­նա­վոր­ված գոր­ծըն­թաց է, ու նոր տեխ­նո­լո­գիա­ներ են ու­զում կի­րա­ռել, բայց թե ինչ­պի­սի տեխ­նո­լո­գիա­ներ են ու­զում, ի­րենք էլ չգի­տեն:

Մեկնաբանություններ