Աշխարհում ամենաբարդ ու մասշտաբային գործը պետության որակյալ կառավարումն է՝ իր արտաքին ու ներքին քաղաքականություններով, որոնք ևս բազմաթիվ կանալներով կապված են իրար հետ և պայմանավորված են մեկը մյուսով։

Մեծ բան կառավարողների ու փոքր բան կառավարողների մենթալիտետները իրարից կտրուկ կերպով տարբերվում են։

Հերթական անգամ մեր իսկ գործունեության արդյունքում կանգնած ենք ոչ թե ընտրության առաջ, քանի որ բոլոր հնարավոր սխալներն անելով հայտնվել ենք անորոշությունների ծովում, որտեղ որոշումներ կայացնելը պարզապես անհնարին է և խելքամոտ ընտրություն կատարելն էլ՝ շատ դժվար։

Այնպես, ինչպես կյանքի պրոցեսում ավելցուկի տեսքով գեներացվող հավելյալ արժեքը ուժի համարժեք է տնտեսության զարգացման գործում և ունի սկզբունքային ու շատ կարևոր դրական նշանակություն, այնպես էլ դինամիկայի մեջ գտնվող կյանքին ուղեկցող բոլոր տեսակի ավելցուկները, լինեն դրանք ինֆորմացիոն, գիտական, կամ սոցիալական-գաղափարախոսական, բոլոր փոփոխությունների ու զարգացումների հիմքն են, որոնք սերտորեն կապված են երկրների կրթական համակարգերի հետ։

Լավագույն արդյունքը լինում է այն երկրներում ու մարդկային գործունեության այն ոլորտներում, որտեղ, արմատ-քոքից բռնած մինչև վերև, հնարավորինս ամեն ինչ վերլուծվում ու հասկացվում է և համապատասխան գնահատական է ստանում։

Քաղաքական մտքի լրջությունն ու իրատեսությունը չափվում են նրանով, թե ինչքանով է այն հեռու մանկամտությունից։ Իսկ քաղաքական մանկամտությունը շատ վտանգավոր և բազմադեմ ֆենոմեն-երևույթ է...

Միաբևեռության և բազմաբևեռության պրոբլեմը սովորաբար քննարկվում է աշխարհաքաղաքական տեսանկյունից, բայց այն շատ լայն տարածում ունի բոլոր մակարդակների մարդկային համակարգերի համար, սկսած անձ մակարդակից և վեր։

Կառավարումը, մանավանդ պետական կառավարումը, այնպիսի մի ոլորտ է, որ անկախ լուծվող պրոբլեմների էությունից, բարդությունից ու մակարդակից, դրանց լուծումները, վերջին հաշվով, զուգամիտում են դեպի լուծող-կառավարողի մակարդակ։

Հին ժամանակներում տարբեր աշխարհագրական և կլիմայական պայմաններում մարդկանց կողմից թափված միավոր ջանքը, երբ չկային ժամանակակից գյուղատնտեսական տեխնոլոգիաները, տվել է տարբեր արդյունքներ՝ դրանով իսկ դառնալով վճռական գործոն մարդկանց առաջընթացի համար։

Ինչքան մեծ, հզոր և լուրջ է երկիրը, այնքան ուրիշները հաշվի են նստում նրա հետ և այնքան մեծանում է այն բանի շանսն ու հնարավորությունը, որ նման երկիրը կարող է, թեկուզ մասամբ, կառավարել իր ապագան։