Արնախում Ալիևը երկու ձեռքով բռնել ու սեղմում է հայկական երկու հանրապետությունների կոկորդները՝ իր հակահայ արշավներում ձեռք բերած հաջողություններից ուժ առած ու հաբռգած:
Աջով սեղմում է Արցախի, ձախով՝ Հայաստանի կոկորդը: Ինքնապաշտպանության պարզ օրենքը թելադրում է, որ պետք է «կտրել» այդ մահաբեր ձեռքերը:
Որքան էլ ելքի փնտրտուքներում դեգերենք, միևնույն է՝ հանգելու ենք այդ մտքին. որովհետև ազատ լինելու համար, նախ, պետք է վանես քեզ վրա ձեռք բարձրացնողին:
Բաշիբոզուկ Ալիեւը, առնվազն, պետք է զգա հայ հայրենասերի ռևանշիստական շունչը իր դիմաց ու հետևում, հասկանա, որ ինքն անպատիժ չի մնա:
Եվ եթե կան մեզ սեղմող այլ ձեռքեր ևս (անշուշտ, կան), դրանք նույնպես պետք է չեզոքացվեն, որտեղ էլ գտնվեն՝ ներսում, դրսում, թե դեռևս անկռահելի մի վայրում:
Հրանտ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ