Երկ սիրո մասին
Մի խինդ ու ծիծաղ, ուրախ ու զվարթ
մի անապական հրճվանք ու երջանկություն է ճառագում հենց Ալիևին ու Էրդողանին է տեսնում:
Տեսնես ինչու՞ է այդպես:
Ամեն կրթված, լավ վարվելաձև ունեցող կամ այդպիսին ցույց տվող մարդ չէ, որ մտավորական է։
Մտավորականը պիտի ունենա գաղափարներ, պայքարի այդ գաղափարների իրականացման համար և համոզի մարդկանց իր իրավացիության մեջ...
Նայեցի երեկ Կազանում անցկացված ԲՐԻԿՍ համաժողովից որոշ դրվագներ։ Համաժողովին ներկա էր նաև Հայաստանի գարշապետը։ Նա երջանիկ դեմքով նստած էր Ադրբեջանի նախագահի կողքին և առիթ էր փնտրում նրան քծնելու համար...
Թաթարստանը և իր մայրաքաղաք Կազանն էական նշանակություն է ունեցել հայազգի բնակիչների համար:
2011թ. հունիսին Կազանում կայացան Լեռնային Ղարաբաղի խնդրով Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների բանակցությունները:
Ես կարծում եմ, որ ռուսաստանյան հանդիպման նախաձեռնողը հատկապես Ալիևն է։ Ու խնդիրը այն չէ, որ Ալիևը ցանկանում է խաղաղության պայմանագիր, այլ հենց այն է, որ ԱՄՆ-ի նախագահ Բայդենը փորձում է հնարավորինս արագացնել գործընթացը և այն պահել իր վերահսկողության ներքո։
Սա էլ արձանագրենք. ոչ Սահմանադրություն փոխվեց, ոչ էլ հանրաքվե եղավ: Ինչպես և կանխատեսում էին տեսնողները՝ այդ թվում նաև ես։ ՔՊ-ն դրա կարիքը չունի, քանի որ արտոնություն ունի՝ ցանկացած օրենք և ընթացակարգ խախտելով հասնել գերնպատակին:
BRICS (տնտեսական միություն, որն հավակնում է հակադրվել արևմտյան տնտեսական և քաղաքական դոմինանտությանը) միությունը ունի աշխարհի բնակչության 45%-ը և տնտեսության 35%-ը: Միության ամենախոշոր պետությունները Ռուսաստանը, Չինաստանն ու Հնդկաստանն են...
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...