Վաղ թե ուշ «ազգակործան պատուհասը», ընտանյոք հանդերձ, «ծլկելու» է երկրից՝ արևմտյան «մի տաքուկ ու հարմարավետ անկյունում» քարշ տալու իր անպատիվ ու անարժեք կյանքի անիմաստ օրերը, հայոց պատժիչ բազկի ահն ու սարսափն էլ՝ ընդմիշտ սրտում:
Ամեն ինչ դարձել է իրականության շեղված տեսակն ու կերպը:
Աստծո ստեղծած տղամարդու և կնոջ փոխարեն ինչ-որ գենդերներ, այլասեՌվածներ ու ռոբոտացված մտածելակերպով սուբյեկտներ են։
Հայաստանի հողի վրա 11-րդ դարի առաջին կեսում իրար պիտի հանդիպեին, իրար հետ ընդհարվեին Բյուզանդիան և Արևմտյան Ասիայում առաջ եկած նոր հզոր ուժը՝ սելջուկները:
Նիկոլ Փաշինյանը կողմ է Արցախն Ադրբեջանին հանձնելուն, բայց նա նաև Հայաստանն է հանձնում թուրք–ադրբեջանական զույգին։ Այս երկրորդ մասն, իմ տպավորությամբ, ոչ բոլորն են ընկալում։
Շատերի մոտ գուցե տպավորություն ստեղծվի, թե խոսքը Տիրոջ ճշմարիտ ուղու մասին է, մինչդեռ հայրենիքին անմնացորդ ծառայելու ուղին պակաս կարևոր չէ։ Կարդացեք Նժդեհ։
Երբ ընդդիմությունը գնում է հոսանքի ուղղությամբ` իր հետ տանելով մեր ինքնությունը սղոցած փայտե տաշեղները, չեմ ուզում այլևս հավատալ նրա բոցաշունչ բռնկումներին։
Փոխվեցի:
«Անջատում՝ հանուն փրկության» բանաձևը հիմա գերարդիական է։ Այն կիառելի է ներքաղաքական կյանքում։ Պետք է պետությունից անջատել Նիկոլ Փաշինյանին՝ հանուն փրկության։
Երևանյան հին, բարի արտահայտությամբ՝ Իլհամ Ալիևը «ֆազերը գցել է»։ Բաքուն միաժամանակ թշնամական գործողություններ է սկսել թե՛ Ռուսաստանի, թե՛ Իրանի դեմ՝ առայժմ հիմնականում դիվանագիտական և քարոզչական դաշտերում։ Այսօր չեղարկվել են Ադրբեջանում ռուսական ձեռնարկությունների կողմից նախատեսված մշակութային միջոցառումները՝ համերգներ, փառատոներ, ներկայացումներ և ցուցահանդեսներ։ Չեղարկվել է նաև ՌԴ փոխվարչապետի այցը Բաքու...