Իհարկե, կարելի է ուրախ լինել, որ, Հայաստանից բացի, էլի կան երկրներ ու կազմակերպություններ, որոնք հլու-հնազանդ են ԱՄՆ-ին: Բայց մի՞թե Ամերիկայի կամակատարը լինելն այդքան ձեռնտու է:
Քաղաքական գործընթացներում լավ թրծված և փորձված շրջանակների ու հանրության համար զարմանալի չէ, որ նախընտրական շրջանում ցանկացած թեմա քաղաքական ուժերը փորձում են օգտագործել նախընտրական տրամաբանության համատեքստում։
Երեք օրից սկսվում է քարոզարշավը: Պաշտոնականը: Ոչ պաշտոնական քարոզարշավը վաղուց ծավալվում է` յուրաքանչյուրը յուրովսանն փորձում է ընտրողին ներգրավել իր ձգողականության դաշտ. ընտրական գրավիտացիան գործում է աջից ու ձախից, վերից ու վարից` փակագծից դուրս թողնելով… պետությունը: Շրջափակված ընտրողին, սակայն, նոր ոչինչ դեռ չի ասվում:
Պատմությունը սկսվեց տրանսֆերտները հարկելու տագնապի ազդանշանից: Հետո պարզվեց խոսքը տրանսֆերտների մասին չէ, այլ` քաղաքացիների եկամուտների հայտարարագրման:
Իրանի վարչակարգը պետք է արագ ընտելանա իր քաղաքացիական հասարակության պահանջներին, եթե ցանկանում է չկրկնել հանգուցյալ սովետական կոմունիզմի ճակատագիրը` գրում է Ռենո Ժիրարը Le Figaro-ում:
Եվրոպայի պաշտոնական անձինք ձգտում են միջնորդ դառնալ Ռուսաստանի ու ԱՄՆ-ի միջև` հուսալով փրկել միջին ու փոքր հեռահարության հրթիռների մասին պայմանագիրը, որից դուրս գալ է սպառնում Դոնալդ Թրամփը` գրում է Ջուլիան Բորջերը The Guardian-ում:
Վլադիմիր Պուտինն ու Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը տոնում են Սև ծովով նոր գազատարի շինարարության ավարտը: Սակայն նրանց հարաբերությունները մթագնում են մի քանի թեմաներ` գրում է Անդրե Բալենը Handelsblatt-ում:
Թուրքիայի տրանսպորտի և ենթակառուցվածքների նախարարությունը հայտարարել է 2,4 մլրդ եվրոյի օտարերկրյա ֆինանսավորման ներգրավման մասին՝ Կարս-Նախիջևան երկաթուղու նախագծի իրագործման նպատակով, որն անմիջական կապ է ստեղծելու Թուրքիայի և Ադրբեջանի միջև։ Սակայն այս ենթակառուցվածքային նախաձեռնությունը ծառայում է շատ ավելի լայն ռազմավարական օրակարգի...