Ինչո՞վ է մարդկությունը զբաղված իր ամբողջ պատմության ընթացքում: Հազարավոր պատասխաններից միակ անփոփոխն է` կապեր հաստատելով ու խզելով: Միջանձնային ու միջպետական: Տիեզերական:

Թուրք փորձագետները լարված սպասում էին Ռեջեփ Թայիբ Էրդողանի նախագահությամբ վարվող Ազգային անվտանգության խորհրդի նիստի արդյունքներին, որի օրակարգում Թուրքիայի գործողությունների սցենարներն էին, եթե սեպտեմբերի 25-ին Իրաքյան Քրդստանում անկախության հանրաքվեն կայանա:

ՄԱԿ-ի համընդհանուր խաղաղության ու գլոբալ աջակցության տպավորիչ կոչերի հիմքում գաղափարն է, որ բոլոր երկրների անվտանգությունն ու բարգավաճումը հնարավոր են միայն խաղաղ պայմաններում: ՄԱԿ-ը բնավ էլ լավագույն հեղինակությունը չունի ճգնաժամերի կանխարգելման հարցում, բայց նրա ներդրումը առողջապահության ու կրթության հարցում էականորեն օգնում է միջազգային զարգացմանը, իսկ նրա գերատեսչությունները շարունակում են կրճատել մարդկային կորուստները կոնֆլիկտների ընթացքում:

ՄԱԿ-ի ամբիոնից ելույթ ունենալով` ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը ինքնատիպ քայլ արեց: Նա հայտարարեց. «Մենք Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը երբեք նախապայման չենք դարձրել Հայաստանի և Թուրքիայի երկկողմ հարաբերությունները կանոնակարգելու համար: Ավելին, հենց Հայաստանի նախաձեռնած գործընթացի շնորհիվ 2009-ի հոկտեմբերին կնքվեցին Ցյուրիխյան արձանագրությունները: Այդ փաստաթղթերն առայսօր չեն վավերացվել և հանգրվանել են պաշտոնական Անկարայի մութ գզրոցներում:

Սեպտեմբերը բնության պատժամիջոցների տիրույթում է։ Հիշենք մայրաքաղաքը շղարշած ձյունեղ մառախլապատ ամիսները։ Իսկ ամռա՞նը, իր կիզիչ օրերով և կեղեքիչ հրդեհներով։ Այսպիսով, հայոց օրացույցում 2017-ի սեպտեմբերը վավերացվում է որպես ամառվա 4-րդ ամիս։

Երբ կարդացի «Ազգ»-ում Նաիրի Յանի «Քարահու՞նջ, թե՞ Զորաց քարեր» հոդվածը, ակամայից մտաբերեցի մեր ինքնավնասակար էությունը, էություն, որով տառապում է ցանկացած հայ: Միտքս ցանկանում եմ սկսել տարիներ առաջ կատարված մի դեպքով, որը հաճախ եմ հիշում, երբ խոսք է լինում հայ միասնականության մասին, սկսած կենցաղային հարցերից մինչև կարևոր ազգային հարցերը:

Սկզբից ևեթ նշեմ, որ որևէ աստիճանի արևմտամետ չեմ, թեև վերջին 5-6 տարիների զգալի մասը, ընտանեկան հանգամանքների բերումով, հյուրընկալվել եմ չքնաղ Ավստրիայում: Այցելել եմ նաև Չեխիա, Գերմանիայի ու Շվեյցարիայի գերազանց ավտոմայրուղիներով հասել Ֆրանսիա, հիացել Սլովենիայի բնապատկերներով ու Խորվաթիայի ծովափնյա հանգստավայրերով:

Որո՞նք են մեր թույլ կողմերը: Մեր ամենակարևոր թերությունը թույլ իշխանություններն են: Թույլ ասելով պետք է հասկանալ պետության, ազգի շահին անտեղյակ, երկրի զարգացման հնարավորություններին ու պահանջներին անհամապատասխան, առաջընթացի վերաբերյալ պատկերացումների բացակայությամբ, համազգային նպատակների խեղաթյուրմամբ իշխանություններ: Այլ առումներով այսօրվա իշխանություններն ուժեղ են:

Մերձավոր Արևելքում քրդական ցեղերի բնակության վայրերում ընթացիկ իրադրության մասին իրազեկող լրատվական ժապավենները գալիս են հավաստելու, որ տարածաշրջանը մոտենում է ամբողջությամբ վերցրած Քրդական հարցի հաշվարկի ինչ-որ նոր կետի:

Այս շաբաթ հայաստանյան հանրության ուշադրության կենտրոնում, իհարկե, Հայաստան-Սփյուռք համաժողովն էր։ Սակայն պարզվեց՝ նույնիսկ տարածաշրջանում այսօր տեղի ունեցող բոլոր գործընթացները՝ Արցախի հարցի շուրջ քննարկումներից մինչև Հայաստան-Սփյուռք համաժողով, ի զորու չեղան ստվերելու մեր հանրության ընկալմամբ գլխավոր իրադարձությունը՝ 2018 թվականի հնարավոր վերադասավորումները և, մասնավորապես, վարչապետի հարցը։