Քիչ առաջ ոստիկանության զորքերը մտան Էջմիածին քաղաք։ Երկու ավտոբուս է բերվել Էջմիածին, որոնք, ըստ երևույթին, սպասում են հրահանգի։ Մայր Աթոռի բակում իրավիճակը գերլարված է։ Հավաքված քաղաքացիները թույլ չտվեցին իրավապահներին իրենց հետ տանել Շիրակի թեմի առաջնորդ Միքայել Սրբազանին։ Այստեղ են ժամանել նաև կարմիրբերետավորները։ Մայր Աթոռի մոտ հավաքված քաղաքացիները կոչ են անում բոլոր հայերին հավաքվել Մայր Աթոռի բակում և կանգնել ի պաշտպանություն Եկեղեցու։               
 

Իշխանությունը գնաց վաբանկ

Իշխանությունը գնաց վաբանկ
27.05.2016 | 01:20

Ալիև-կրտսերը, թրքաբարո իր էությանը հավատարիմ, Ադրբեջանում անցկացվելիք «Ֆորմուլա-1» մրցույթին դեմ հանդիման, նոր մարտավարությամբ ժողովրդական քղամիդ է փորձում զգենալ` ոչ միայն ազատազրկված լրագրողներին ազատ արձակելով, այլև հրադադարի «սրսուռ» պահպանմամբ:


Սակայն` ոչ միայն: Ալիև-կրտսերը, որ տանուլ տվեց բլիցկրիգը` Ռուսաստանի «լավրովյան պլանով», շատ արագ հասկացավ` խաղն արդեն վարում է Արևմուտքը, և պետք է ոչ միայն չմտնել ԵԱՏՄ, այլև քայլեր անել, որոնք «դուր կգան» Արևմուտքին, որպեսզի ոչ միայն փրկի «Ֆորմուլան» ու իր դեմքը, այլև կարողանա բլիցկրիգից հետո հաստատուն ոտնատեղ ապահովել երկրում` վերջնական ոչնչացումից խուսափելու համար: Հասկանալի է, չէ՞, ինչ կարող էր լինել Ալիևի հեղինակության հետ` մանաթի, նավթի գների անկման, ադրբեջանական տնտեսության ռեգրեսի այս պայմաններում, եթե Արևմուտքը հայտարարեր, որ չի մասնակցում մրցաշարին, բոյկոտում է այն: Ընդ որում, տեղյակ ենք նաև, որ մինչև բլիցկրիգի պարտությունը, խոսակցություններ կային, որ մանաթի անկումն արդեն իսկ անհանգստացնում է մրցաշարի արևմտյան կազմակերպիչներին, և կան որոշակի մտադրություններ` չեղարկելու մրցաշարը:


Մի խոսքով, միջազգային հանրությունը Ալիևին խելոքացնելու 400 «ազնիվ» ձև գիտի, և կփորձի դրանք բոլորը կիրառել մինչև նախագահների հերթական հանդիպում, իսկ հայաստանյան կողմն էլ իր հերթին այդ «հրադադարը» կիրառում է ներքաղաքական դասավորությունները կանոնիկացնելու համար:
Իշխանությունն անչափ տպավորիչ` 102 ձայնով ընդունեց ԸՕ-ն և երկու կետով գնաց վաբանկ. ապացուցեց, որ ԸՕ-ի հարցում հայաստանյան կուսակցությունների միջև եթե անգամ «արտաքին» կոնսենսուս չկա, կա ներքին կոնսենսուս, և 102 ձայնը դրա «վառ» ու «գունեղ» ապացույցն է: Եվ ապա, իշխանությունն այդքան ձայնով և առկա «դեմերով» փորձում էր պահպանել նաև ընդդիմության դեմքը, հակառակ դեպքում կարող էր ավելի շատ ձայներ ստացած ԸՕ ունենալ, բայց պետք է նաև ընդդիմադիր «գործիքակազմ», ուստի այդքան «դեմն» օդի ու ջրի նման անհրաժեշտ էր առաջին հերթին իշխանությանը, ինչն էլ ունեցավ:


Հաջորդիվ էլ «սողացող» հեղաշրջում պատրաստող, «Հրազդանցեմենտով» խաղի նոր փուլի փորձ արածներին էլ հասկացրեց` իզուր ջանք մի թափեք, խորհրդարանը, ուժայիններին հեղափոխական-հեղաշրջումային նախապատրաստությունների տանելն անիմաստ պարապուրդ է։


Ի դեպ, «զգուշացվածների» մի մասն այդ զգուշացումից «թուլացավ և հաճույք ստացավ», մյուս մասն սկսեց առերևույթ ցույց տալ, որ ինքը երբեք, անգամ ամենադաժան երազում չի պահանջելու Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը, սակայն, դրսի հետ համագործակցված, հինգերորդ շարասյան մունդիրն ու «զենք-զինամթերքն» զգենալ` հարկավոր պահին թիկունքային գործընթացներին կազմ ու պատրաստ լինելու համար։
Ընդ որում, հայաստանյան ներքաղաքական ողբերգությունն այն է, որ չկան երրորդ` ուղիղ խաղացող ընդդիմադիր ուժեր: Միակ օրթոդոքս ուժը, թերևս, «Նոր Հայաստանն» է, որն էլ իրենից ոչինչ չի ներկայացնում, սակայն մտահղացված է որպես յուրօրինակ լուֆտ` վերը նշված երկրորդ ուժերի կողմից, որպեսզի ֆորս մաժորի դեպքում արագ վերակազմակերպում տեղի ունենա` այդ օրթոդոքսների ու իրենց միակցմամբ, նոր դասավորություն առաջանա` փոխելով խաղի մոդերատորներին, խաղի էությունը:


Կարճ ձևակերպած, քանի դեռ Սերժ Սարգսյանը խաղը տանում է լուրջ ու խելամիտ մանևրով (ընդ որում, այնքան լուրջ ու խելամիտ, որ որևէ մեկը տեղյակ չէ նրա խաղի նյուանսներին), հրաժարական չպահանջողները (հիշենք՝ դրանց թվում է նաև Օսկանյանի «Համախմբումը») խելոք կմնան «փարդի քամակում»` անհամբեր սպասելով և հետևելով, թե ինչ տեղի կունենա ղարաբաղյան ճակատում, մասնավորապես` հունիսին նախատեսված Ալիև-Սարգսյան հանդիպման ժամանակ:
«Մխիթարենք» նրանց` ոչ մի մեծ բան էլ տեղի չի ունենա. համենայն դեպս այնպիսի «բան», որը կարդարացնի նրանց մեծ հույսերը:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2035

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ