Փող չկա, Ծիգրանիկ կա

Քաղաք եմ իջնում: Խաչմերուկի մոտ մի մոլորված «ուղտ» վթարային վիճակ է ստեղծում:

Այն աստիճանի վտանգավոր, որ չեմ կարողանում անտարբեր մնալ, ինքս էլ եմ միջամտում իրավիճակի հանգուցալուծմանը: Սրա արդյունքում իմ ու վարորդի միջև ստեղծվում է անկաշկանդ մթնոլորտ:

Վերջինս անցնում է իր առօրյա հոգսերին: Ամսվա մեջ 180 ժամ սպասարկելու դիմաց (նեգրերին անգամ այդպես չէին շահագործում) խոստացածի փոխարեն 150 000 դրամ պակաս են տվել: Պատճառաբանությունը երկաթյա է՝ փող չկա, պասաժիր չեք բերել, որ տանք:
Եղածն առանձնապես զարմանալու բան չէ՝ սովորական հայկական քցոցի, որը, ի դեպ միայն նիկոլական կառավարության մենաշնորհը չէ:

Բանեցրել են, գումարը չեն տվել:

Դե հիմա էդ 150 000-ը բազմապատկեք տվյալ պարագայում ավտոբուսի վարորդների թվով, տեսեք թե նրանցից գրպանվողն ինչ գումար է դառնում, մինչդեռ դուք, այսինքն մենք՝ հասարակ քաղաքացիներս, քաղաքապետարանի ահռելի աշխատանքը չենք տեսնում, որ շատ պարզ, հասարակ թվաբանական գործողություն է՝ 150 000 x թերի վճարված վարորդների ռեալ թիվ:

Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Դուք ասում եք՝ մոռանանք Եղեռնը
• Իր հոգու կապույտը փնտրող աղջնակը
• Ցավի իններորդ տարին
• Անտերություն
• ԵՐԱՆԻ ՆՐԱՆՑ, ՈՎՔԵՐ ՕՐՀՆՅԱԼ ԵՆ ԻՐԵՆՑ ԷՈՒԹՅԱՄԲ ՈՒ ԳՈՐԾՈՎ
• Հոգին խաղաղեցնող գույներ
• Արաբական շարքից -3
• Արաբական շարքից -2
• Արաբական շարքից
• Հովհաննես Գալստյանը հաղթել է, ու պիտի ողջունել փաստը
• Մինչդեռ ներսի թուրքը երկիրն էր քնացրել
• Ազատության արբեցնող շունչն ու ստեղծագործողը (Տիգրան Հակոբյան)
• Գիտեմ, որ սիրտ չունեք, բայց թե․․․
• Մշակույթի գլխին կանգնած բորենիները
• «Բարի լույս, հայեր» շարքից
• Էս կողմերի արջը ես եմ
• Շարունակվող լեհական ընթերցումներ
• Մեր հայ-լեհական հարսանիքը
• Խորը ծալքէջերով դյութական Պոլիսը
• Ամեն տան մեջ ի՛ր կանթեղը պիտի վառվի

Մեկնաբանություններ