«Եվրամիությունը մշակում է Ռուսաստանի դեմ պատժամիջոցների հաջորդ՝ 17-րդ փաթեթը և նոր սահմանափակումների ներդրումը համակարգում է ամերիկյան իշխանությունների հետ»,- Վաշինգտոնում ԱՄՆ-ի պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոյի հետ հանդիպումից հետո հայտարարել է Ֆրանսիայի արտգործնախարար Ժան-Նոել Բարոն։ Իր հերթին հանրապետական սենատոր Գրեհեմը հայտարարել է, որ ԱՄՆ-ի խորհրդարանի վերին պալատը կաջակցի «ջախջախիչ» պատժամիջոցների ներդրմանը, եթե Մոսկվան հրաժարվի դադարեցնել ՈՒկրաինայի դեմ պատերազմը։                
 

Մեկ բան կա անելու, որ չենք անում արդեն 5 տարի

Մեկ բան կա անելու, որ չենք անում արդեն 5 տարի
18.03.2025 | 15:35

Ամբողջ աշխարհի կոնֆլիկտային գոտիների միջև դիվանագիտական թեժ փոխհրաձգություն է ընթանում, անմասն չենք նաև մենք՝ երկու օր է ոխերիմ հարևանները լուր են նետում, թե ՀՀ-ից կրակում են իրենց վրա (առաջին հարացքից ուզում ես ասել՝ աղոթել տվեք ձեզ, ինչպե՞ս կարող է Պապիկյանի բանակից որևէ մեկը կրակել Ադրբեջանի ուղղությամբ, բայց էստեղ մտաբերում ես 44-օրյայի հրադադարների խախտումը, որ, ինչպես հետագայում պարզվեց, նփ-ի նախաձեռնությամբ էր տեղի ունեցել, չնայած այն բանին, որ նրան պատերազմի դեռ 4-րդ օրվանից զգուշացրել էին, որ ուժերի և ռեսուրսների հսկա դիսբալանս կա, և որքան շուտ ավարտվի պատերազմը, այնքան մեր օգուտն է):

Ունենք իրավիճակ, որ տարիներով հայ ժողովրդի վրա հոգեբանական ահաբեկչության ներազդեցության վերածված «խաղաղության պայմանագիրը» իրականում ձեռնտու չէ և ոչ մի կողմին (կապիտուլյացիոն պայմաններն ընդունելը նշանակելու է նփ-ի իշխանության վերջը, հետևաբար, հայտնի չէ, կհաջողվի՞ արդյոք կատարման փուլը, իսկ թուրք-ադրբեջանական կողմը ամենն ուզում է այստեղ և հիմա, քանի որ հայտնի չէ՝ ինչպես կվերադասավորվեն աշխարհաքաղաքական խաղաքարտերը վաղը, մինչդեռ պատերազմով երկու կողմերն էլ կստանան իրենց բաժինը՝ նրանք՝ միջանցք և ավելի մեծ տարածքներ, քպ-ն՝ ռազմական դրություն և ներքին բռնաճնշումների ավելի կոշտ գործիքակազմ): Միջազգային հանրության ծափողջույններն իրականում պլակատային են և բացարձակ չեն նշանակում, որ բոլոր պետությունները կողմ են ՀՀ-ի կապիտուլացվելուն, առավել ևս, Իրանն ու ՌԴ-ն:

Կա՞ էսկալացիայի ռիսկ: Միանշանակ կա:

Ի՞նչ անել: Մեկ բան կա անելու, որ չենք անում արդեն 5 տարի. անմիջապես ձերբակալել վարչապետին և քպ-ի առանցքային դեմքերին՝ որպես երկրի ներսում թշնամական գործողությունների հեղինակների, կառավարումը հանձնել փորձառու և ազգանվեր ռազմական գործիչներին, ապա անցնել պատերազմելու (ինչպես կուզեն՝ թող կոչեն սա, ժողովուրդների ինքնապաշտպանության իրավունքը դեռ ոչ ոք չի չեղարկել, իսկ մեր դեպքում դա հնարավոր չէ, երբ իշխում է թշնամու կամակատարը):

Ի՞նչ անել շարքային քաղաքացիներին: Այստեղ էլ՝ ինչպես միշտ. չտրվել մեդիա-տեռորին, խուճապի չմատնվել, ընդունել մարտահրավերը և դուրս գալ կռվելու. եթե մեռնել, ապա գոնե՝ պատվով, և հիշել, որ նփ-ի իշխանավարումը մեզ անպայման բերելու է մահվանը դեմ-հանդիման, պարզապես այնժամ անպատիվ է լինելու վերջը, և, ամենայն հավանականությամբ, զրկված ենք լինելու ինքնապաշտպանության հնարավորությունից:

Էլիզա Առաքելյան

Դիտվել է՝ 7835

Մեկնաբանություններ