Ո՜վ խորք մեծության և իմաստության, ընդունիր բռնվածիս, որ մեղքերով ընկել եմ ծովի խորքը:

Նրան սպանել են ուղղափառ հավատքը չուրանալու պատճառով։

Փա՜ռք Քեզ Տեր, որ մեր այս երկրային կյանքին խաղաղ օրեր ես պարգևում:

Սուրբ ես, Տե՛ր Աստված մեր, Հզոր և Փառավորյալ, որ նստում ես քերովբեական կառքում և լույս ծագեցնում Քո արարածների վրա: Լուսավորի՛ր մեզ, Տե՛ր, առավոտյան այս ժամին, որպեսզի, ցերեկվա լույսի ծագելով, մեզ վրա ծագի Քո մարդասիրության գութը:

-Հա՛յր, լավագո՛ւյնս կարգավորես Հայոց եկեղեցու բոլոր խնդիրները:

Նախ Հովհաննեսի Ավետարանում ասվել է. «Սկզբից էր Բանը» և «ամենայն ինչ նրանով եղավ... առանց նրա չեղավ ոչինչ, որ եղել է... Ճշմարտությունը նրանով էր... Կյանքը նրանով էր»:

Օրհնյա՛լ լինես, ո՛վ Աստված մեր, ամե՛ն ժամ հանի՛ր, լվա՛ մեզ և բարձրացրո՛ւ ընդդիմության և ընդարմության մահացու կործանումներից, նյութին կուլ գնալու ամոթալի՛ ու լպիրշ, բոլոր տեսակի ստրկություններից ու սովորույթներից, մահացու բոլոր մեղքերից, սնամիտ ու անիմաստու՛ն, սայթաքեցնող ու դատարկ, սարքովի ու արձանային գեղեցկություններից և սատանայի գայթակղության բոլո՛ր հմայություններից ու հիմարություններից, կախարդություններից ու բռնոտումներից ամենայն: Ամե՛ն և Ամե՛ն:

Այսօր, եթե պատահական 10 հոգու հարցնես, թե «ուժն է ծնում իրավունք» խոսքի հեղինակը ով է, նրանցից 7-8-ը հավանաբար կպատասխանեն` Նժդեհը: Հեռուստատեսությամբ «քաջ գիտակները» հաճախակի և «վստահորեն» են թմբկահարում-տարփողում նույն այդ սուտը: Ես էլ, երբ դեռ Նժդեհ չէի կարդացել, այդպես էի լսել և այդպես գիտեի: Եվ անգիտորեն ասում էի՝ էլ ի՞նչ կարդամ Նժդեհ, երբ այդ խոսքերից բռնատիրության ու Աստծո սիրո դեմ ապստամբության հոտ է փչում:

Տո՛ւր մեզ, Տե՛ր, ավելի մեծ և սրբազան հավատ, սթա՛փ միտք, առո՛ղջ դատողություն, կենդանի խոսքիդ սնունդը ամե՛ն օր արժանապատիվ ընդունելու կամեցողություն, Քո հոգացության Հովանու ներքո` փորձությունների արժանապատի՛վ հաղթահարում, արդա՛ր ու հաստատուն, Հայրահաճո՛ հասունություն, մեր անհատական խաչերը վերցնելու խոնարհ հանձնառում` Երկնքի արքայությա՛նն արժանանալու ապաշխարություն, օգտակա՛ր գործունեություն, Քեզ հաճո՛ աստվածպաշտություն, և անկեղծ, առա՛նց արատի ընկերասիրություն:

Տե՛ր Աստված մեր, թող ազնվանա Հայրենի աշխարհն այսօր ևս մի պարունակ, թող որ Քո Խաչյալ Որդուն հաճելի լինելով՝ սրբազան և ամուր քայլով մե՛կ քայլ ևս մոտենանք Քեզ, և առավե՛լ ու առավելի՛ առավելով հավաքվենք օրհնության միաբանության սիրո Հայրական իջևանում, երկնային Ընտանիքիդ որդեգրման մաքրագործող ավազանո՛վ լվացված ու լուսավորված, ամբողջովի՛ն Քեզանով ու Քո՛ մեջ լինելով և Դու մե՛ր մեջ, Տէ՛ր մեր Հիսուս Քրիստոս, Աստված մեր և Թագավոր մեր: