ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը հոնվարի 23-ին, Հայ առաքելական Սուրբ եկեղեցու Արարատյան հայրապետական թեմի առաջնորդանիստ Սուրբ Սարգիս եկեղեցում մասնակցել է Սուրբ Սարգիս զորավարի տոնին նվիրված հանդիսավոր միջոցառմանը, որը տեղի է ունեցել թեմի առաջնորդական փոխանորդ գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արքեպիսկոպոս Կճոյանի հանդիսապետությամբ:
Որոշակի շրջանակներ և ոչ այնքան խոր դատող առանձին մարդիկ վերջին մոտավորապես 15-20 օրը մի գլուխ նոր «խնդիր» են դնում-վերցնում. բա գիտե՜ք, Ռուս ուղղափառ եկեղեցու առաջնորդ Կիրիլ պատրիարքը Ծննդյան տոների առթիվ Կիսելյովին տված հարցազրույցում «ժխտել է Հայոց ցեղասպանությունը»։
Դուք, որ երկյուղ եք կրում Տիրոջից, ակնկալեցե՛ք նրա ողորմությունը և մի՛ խոտորվեք, որպեսզի չգլորվեք։ Դուք, որ երկյուղ եք կրում Տիրոջից, հավատացե՛ք նրան, և չի կորչի ձեր վարձը։
Թեթևացրո՛ւ մարմնիս կարիքները և առատացրո՛ւ իմ մեջ Սուրբ Հոգուդ շնորհները, որ լինեմ տաճար և բնակարան աստվածային Քո փառքի, անհագորեն սիրեմ Քեզ ու ատեմ ամենայն ցանկություն և այս աշխարհի սերը, որով եղավ հոգուս կորուստն ու մահը։
Ժանրի կանոններով՝ ՀՀ հանրային խորհրդի հայտարարությանը պիտի անդրադառնայի 12 օր հետո, ինչպես նրանք հունվարի 7-ի իրադարձությանն անդրադարձել են հունվարի 19-ին, բայց ես «խախտում եմ» ժանրի կանոնները՝ չունենալով անպարագիծ պատասխանատվությունը, որ ունի Հանրային խորհուրդը:
Աստվածաշնչյան տողերում հյուսված Պողոս առաքյալի մտքերից մեկն ուղենշում է քրիստոնյայի նպատակասլացության անհրաժեշտությունը, քրիստոնյան համեմատվում է վազորդի և բռնցքամարտիկի հետ (Ա Կորնթ. 9.24-27):
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...