Արնախում Ալիևը երկու ձեռքով բռնել ու սեղմում է հայկական երկու հանրապետությունների կոկորդները՝ իր հակահայ արշավներում ձեռք բերած հաջողություններից ուժ առած ու հաբռգած:
Կասկած ունեմ, որ ընդդիմադիր կոչվածները ժողովրդական ընդվզման ալիք չեն կազմակերպում ու բարձրացնում, որպեսզի նոր ու իրական ընդդիմադիրներ առաջ չգան, նոր ու իրական առաջնորդներ ի հայտ չգան։
Ամբողջ հայկական համացանցը թուրութվանքը վերցրել ընկել է «խեղճ կնոջ»՝ Աննա Հակոբյանի հետևից, որը պարծենում էր իր անձնական այգում աճեցրած բանջարեղենի բերքով և ապուր պատրաստելու կարողությամբ:
Ինչու՞ է Սամոդուռն առ այսօր ներկայացնում Հայաստանը միջազգային ասպարեզում:
Որովհետև պառլամենտի ընդդիմադիր աթոռները զբաղեցնում են նրանք, ովքեր տարիներ շարունակ կեղեքել են երկիրը:
Աչքովս ընկան մի քանի գրառումներ, որոնցում մարդիկ ասում են, թե ո՞նց կարող է Նժդեհ ցիտողը գովաբանել Խորհրդային Միությունը կամ հայ և ռուս ժողովուրդների բարեկամությունը:
Մենք, շատ թե քիչ տանելի ապագա ունենալու համար, պետք է աշխատենք բազմակողմանիորեն հասկանալ հզորների ու թույլերի հարաբերությունների անատոմիան։
Բնականաբար, եթե ուժեղների ու թույլերի հարաբերությունների հետ առնչված երկրորդական հանգամանքները դնենք մի կողմ, ապա այդ հարաբերությունների կայուն ու երկուստեք իմաստալից լինելու համար, ընդհանուր առմամբ, պետք է հավասարակշռություն լինի, մի կողմից, ուժեղի համար թույլի օգտակարության և, մյուս կողմից էլ, թույլի համար ուժեղի կողմից պաշտպանվածության միջև...