Երբ քաղաքական թիմը (նաև ցանկացած պաշտոնատար անձ) տեսնում է (իսկ չտեսնելու տարբերակ չկա այդ ատյանում), որ իր կառավարումը նորանոր խնդիրներ է ստեղծում, անվտանգային առումով թուլացնում է պետությունը...
Բռնապետները սկզբում ինչքան էլ խելացի ու հաշվարկված գործեն, երբ ընկնում են փառասիրության ու պաշտոնը պահելու մոլուցքի մեջ, երբ իշխանություն կորցնելու վախը դառնում է գերիշխող հոգեվիճակ, հիմար սխալները անխուսափելի են լինում...
Այսօր Հայաստանի հանրային օրակարգում տարօրինակ ու վտանգավոր դիսոնանս է տիրում: Հասարակական զգացողությունների, հույզերի և իրավունքների պաշտպանության թիրախները գտնվում են սուր անհամապատասխանության մեջ...
Օգոստոսի 23-ին՝ ֆեստիվառ Արտաշատում. կկայանա Սարո Թովմասյանի համերգը։ Անընդհատ ֆեստիվառներ են կազմակերպում, պետական բյուջեի փողերը մսխում, հանրության, երիտասարդության ուշադրությունը շեղում...
Իր խոսույթում Նիկոլը հաճախ, գրեթե մանտրայի պես, կրկնում է իր մեղադրանքը, թե «կայսրություններն են մեր փոխարեն որոշումներ կայացրել», ինչի հետևանքով էլ, ըստ նրա, Հայաստանը կորցրել է իր ինքնիշխանությունը...
«Անդրանիկ ճի՛շդ ժամանակին կը հասնի Նախիջևան՝ սանձելու տեղական խաներու ջարդարար ձեռքերը, ու անկե ալ իրեն հետ ժողովուրդ կցած, կարգ մը թշնամի գյուղեր պատժելե հետո կանցնի Գողթան գավառը, Զանգեզուրի երկայնքի գավառները, որոնք կը փութան Անդրանիկի պաշտպանությունը խնդրելու...
Ադրբեջանը պետական սահմանի մասին համաձայնագիր ունի միայն ՌԴ-ի հետ։ Մյուս երեք ցամաքային հարևանների՝ Վրաստանի, Հայաստանի Հանրապետության ու Իրանի հետ նման համաձայնագրեր չունի, այսինքն, այդ սահմանները փաստացի կամ պայմանական առկա են, բայց դրանք «միջազգայնորեն ճանաչված» չեն, քանի դեռ չկա «պետական սահմանի մասին» միջպետական համապատասխան համաձայնագիր...