Լուսավոր հուշապատում

Մեր լուսահոգի գիտնական ընկեր Գևորգը, որին փաղաքշական Ջորջո էինք ասում, իր առողջական խնդիրները հիմնականում լուծում էր պետպատվերով: Երեք անգամ վիրահատվեց պետպատվերով: Հետազոտվելը նույնպես անվճար էին անցկացնում՝ պետպատվերով:

Ի դեպ, Գևորգր կատակասեր էր: Գյումրեցի էր: Սիրում էր ընկերների հոգու հետ խաղալ: Իր կատակները երբեմն էլ կծող բնույթ ունեին:

Մի օր ընկերներով խոսում էինք կյյանքի անմահության շուրջ: Գևորգն ասաց․

- Արա՛մ, ափսոս, որ էն աշխարհում չենք հանդիպելու: Հարցրեցի Ինչո՞ւ: Ասաց․

- Քանի որ ես դրախտում եմ լինելու:

Տղաները ծիծաղեցին ու սպասեցին իմ պատասխանին:

- Ջորջո՛, իմ կարծիքով քո անձնական նախադրյալները բավարար չեն դրախտ մտնելու համար,-ասացի,-… բայց, քո համար կա մի բացառություն:

- Ի՞նչ բացառություն,-հարցրեց Ջորջոն:

- Եթե քեզ էնտեղ տեսնող ըլի, ուրեմն քեզ դրախտ են ընդունել պետպատվերով:

Արամ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ