Հրամայեա ինձ, Տէր, որպէս անդամալույծին առողջանալ, խորտակել զանկողինս ցաւոց իմոց, շրջիլ ընդ կամարարս քո ի տան տեառն, և ի գաւիթս Աստուծոյ ծաղկիլ և ոչ մեղանչել։
Բժշկեա, Տէր, զանբժշկելի հիւանդութիւնս իմ, որ կարկամեալ դնիմ ի մահիճս մեղաց իմոց, և դեգերեալ կամ ի դուռն երկրորդ սելովմայ` սպասել և ակն ունիլ մեծի գալստեան քո։
Արձակեա զիս, Տէր, ի կապանաց մեղաց իմոց, և զհնացեալս մեղօք` վերստին նորոգեա. և զխաւարեալս ի ցանկութենէ մարմնոյս` լուսաւորեա գնալ ի ճանապարհս խաղաղութեան, զի տեսցեն աչք իմ զփրկութիւն քո զոր պատրաստեցեր սրբոց քոց։
Ծանո ինձ, Տէր, զճանապարհս քո, և ուսո՛ ինձ զարդարութիւնս քո, հեռացո, Տէր, զմարմինս իմ ի խորհրդոց չարեաց, և հաստատեա յերկիւղ բարեաց` սուրբ և անարատ կեալ առաջի քո յամենայն ժամ։
Դադարեցո զիս, Տէր, ի չարաչար խորհրդոց իմոց և յառնելոյ զկամս մտաց իմոց և մարմնոյ իմոյ. զահագին օր գալստեան քո նկարեա առաջի աչաց իմոց` դողալ և սարսիլ ի դատաստանաց քոց։
Զարդարեա զիս, Տէր, մեծաւ երկիւղիւ քո, և դարձո յանառակութենէ յարդարութիւն, յաղտեղութենէ ի սրբութիւն, ի ծուլութենէ ի զգաստութիւն, ժուժկալութեամբ և համբերութեամբ գնալ ի ճանապարհս քո ուղիղս։
Մի՛ մերժեր զիս, Տէր, ի հայրական գթոյ քոյ, համարձակիմ ի խնամս սիրոյ քոյ, ի ծնողէդ վերջացայ և զորդիութիւն իմ ուրացայ։ Հա՜յր, մեղայ յերկինս և առաջի քո, չեմ արժանի կոչիլ որդի քո, արա զիս իբրեւ զմի ի վարձկանաց քոց։
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...