Որ ջրերում են նավարկելու քաղաքական հածանավերն ու մակույկները

ՑՈՒԳՑՎԱՆԳ

Նախագահական Հայաստանը առոք-փառոք, նաև հոգնած ու ամոթխած վերջապես հանգրվանեց հայոց նորագույն պատմության Ա հատորում։ Սկսվել է նոր դարաշրջանը, և երկիրը տեղակայվում է նորագույն պատմության Բ` «Խորհրդարանական հանրապետություն» հատորում։
Հատորները փոխվեցին, դա պատմության պահանջն էր, պետք է փոխվեն այդ պատմության կերտիչներն ու փորագրիչները, այն է` պատգամավորներն ու կառավարիչները։ Բնական է առաջարկը հողմաղացյան, ԱԺ-ի գագաթի եռագույն դրոշն առնվազն մեկ մետրով պետք է բարձր լինի կառավարական տան կատարի դրոշից, զի մենք խորհրդարանական պետություն ենք, և վե՛րջ։

Ապրիլն է ամենուր, և երբ ձևավորվեն ԱԺ-ի հանձնախմբերն ու նախագահությունը, ծառերը, անշուշտ, կծաղկեն` պտուղ տալու խոստումով լի։ Շուտով, շա՜տ շուտով կբացվեն դարպասները հուսո, և խորհրդարանի նախշազարդ պատկերը կհառնի մեր աչքի առաջ։ Պետք է հուսալ, որ նախագահական ԱԺ-ի համեմատությամբ ներկա խորհրդարանում էապես կնվազի մականունակիրների, քծնող-ներբողասացների և անպտուղ ճառաբանների քանակը։ Եվ այս պահին, հավատացեք, որ գերթանկարժեք մի գանձ ունենք, եթե պահպանել ենք ՀՀԿ-ի, «Ծառուկյան» դաշինքի, «Ելք»-ի և ՀՅԴ-ի նախընտրական բյուլետենները։ Կգա օրը, և մենք աներեր կպահանջենք, որ տիարք և տիկնայք ժողովրդաընտրյալները տող առ տող կյանքի կոչեն իրենց նախընտրական խոստումները` լայնքով, երկայնքով և խորքով։ Մի խոսքով, ներկա ԱԺ-ն պետք է իր բովանդակությամբ լիուլի արժանի լինի խորհրդարանի շքեղ շենքին և պերճ այգուն։

Այսպիսով, ուրբաթօրյա հողմաղացն անքեն հոգով և ջերմագին շնորհավորում է օվալաձև դահլիճի նորաթուխ հերոսներին` քաղաքական հածանավեր ՀՀԿ-ին ու «Ծառուկյան» դաշինքին և մարտաշունչ քաղմակույկներ ՀՅԴ-ին ու «Ելք»-ին։ Ավանդույթի համաձայն մի խաս թասով և հոտնկայս խմում եմ նրանց պատվական կենացը խորհրդահայ կոնյակով։ Դուք էլ խմեք ձեզ ընտրած և չընտրած քաղաքացիների կենացը։

ՎԱՐՉԱԿԱՆ ԱԼՖՈՆՍԻԶՄԻ ՀԵՏՔԵՐՈՎ
Զարմանալի է, բայց ալֆոնսները չեն բավարարվում ասկետական կենցաղավարությամբ, նրանք գերշռայլ կյանք են վարում կնոջ հաշվին, կինն էլ համբերատար տքնում է օրն ի բուն։ 2016-ին ՀՀ միջազգային ինտեգրման և բարեփոխումների նախարարության տիտղոսակիր ծառայողները շրջել են Երկիր մոլորակով մեկ մի վեհանձն առաքելությամբ` ինտեգրել ՀՀ տնտեսությունը միջազգային կառույցներում և բարեփոխել երկրի անտանելի գոյակերպը։ Նրանք 16 ուղևորությամբ են փորձում ինտեգրվել և բարեփոխվել։ Նշյալ ուղևորությունները ծառայողական գործուղումներ են, որոնց իրականացման համար հիշյալ նախարարությունը երկրի պետական բյուջեից ստացել է 18 մլն 116 հազար 153 ՀՀ դրամ։ Այսինքն, մեկ ուղևորության համար ծախսվել է 1 մլն 113 հազար դրամ։ Նույն 2016-ին նույն նախարարությունը 16 ուղևորությունները կատարելիս այլ ծախսեր է արել, ինչը ծանրացել է ՀՀ գանձարանի վրա ևս 13 մլն 887 հազար 800 դրամով։ Ի դեպ, «այլ ծախսերը» հանելուկային անվանակարգ ունեն. «Գնում չհանդիսացող այլ ծախսեր»։ Մի խոսքով, ՀՀ միջազգային ինտեգրման և բարեփոխումների նախարարությունն աշխարհով մեկ շրջագայել է ի հաշիվ հարկատուներիս` ծախսելով ուղիղ 32 մլն 3 հազար 53 դրամ։ Սա ոչ շատ է, ոչ էլ քիչ է։ Զի գուցե նման ծախսերն անհրաժեշտ են երկրի և ժողովրդի բարեկեցության համար։ Սակայն այստեղ մի նրբախաղ է առկա, ինչն էլ հենց վարչական ալֆոնսիզմի հիմնադրույթ է։ Բանն այն է, որ ուղևորությունների ժամանակ վերոնշյալ և առհասարակ մյուս բոլոր նախարարությունների աշխատակիցները նախընտրում են թռիչքները «բիզնես դասով», երբ հնարավոր է ուղևորվել «էկոնոմ» դասով, ննջել ոչ թե 5, այլ 2-աստղանի հյուրանոցում, ճաշել մի համեստ խորտկարանում և այլն։ Այս ճանապարհով, ինչ խոսք, միանգամայն հնարավոր էր 16 գործուղումներն իրականացնել ընդամենը 12 մլն դրամով։ Այս ամենից զատ, չէ՞ որ ամենուր և ամեն օր ՀՀ պետական բյուջեն ենթարկվում է ֆինանսական ահաբեկչության։ Վաղուց է հայտնի, որ երկրի իշխանական և կառավարական ծախսերը չափազանց ուռճացված են։ Ընդ որում, 1 միջինացված պետծառայողը մեկ ամսում ծանրանում է հարկատուներիս դրամապանակների վրա բավականին պատկառելի գումարով։ Ընդ որում, վերոնշյալ սուբյեկտն ունի սեփական բիզնես, պետական միջոցները շատ հաճախ ծառայեցնում է սեփական շահերին և ապրում է ինչպես հանրահայտ մուլտֆիլմի հերոս փափկասուն կատուն, որը, հուսամ` չեք մոռացել, չէր պատրաստվում մեկնելու դրախտային արևադարձային երկիր, զի նրան տանը հիանալի կերակրում էին։ Մի խոսքով, իր առաջին իսկ նիստում խորհրդարանը պետք է համապատասխան օրենքով ուղղակի չեղարկի հանրապետության պետական բյուջեի հանդեպ իրականացվող ահաբեկչական գործողությունները։ Ընդ որում պատգամավորները նախ պետք է նվազեցնեն սեփական աշխատավարձերը և մյուս անհեթեթորեն սարկաստիկ ծախսերը։

Ի վերջո, պետք է ըմբռնել, ըմբռնելեն ետքը դարձնել ականջի օղ, որ պարզապես ալֆոնսային խայտառակություն է, երբ պատգամավորի և պետծառայողի աշխատավարձը 10 անգամ գերազանցում է մանկավարժի, գիտնականի և թանգարանի աշխատակցի եկամուտը։ Խայտառակություն է, քանզի սա քաղաքական բռնակալության և տնտեսական ֆեոդալիզմի դրսևորում է, ուրիշ ոչինչ։ Ի վերջո, ներկա օրվա գերխնդիրը հստակեցնենք և հպատակվենք նրա պահանջներին, այն է` պետական բյուջեից դուրս եկող յուրաքանչյուր լումա պետք է վերածվի դրամի և վերադառնա ի շրջանս յուր։ Այսինքն` դեպի Ազգային բանկի պահոցները։
Երկրի ներկա գլխավոր տնտեսական պատասխանատու, 14-րդ վարչապետ տիար Կարապետյանն ապրիլի 2-ին «Իզվեստիա» թերթին վստահեցրեց, որ ՀՀ կառավարությունը բաց է և՛ քննադատության, և՛ համագործակցության համար։ Եվ ահա ուրբաթօրյա հողմաղացն իր համագործակցային աջն է մեկնում երկրի կառավարությանը։

ԱՆՎՏԱՆԳՈՒԹՅՈՒՆ, ԱՌԱՋԸՆԹԱՑ, ԱՌԵՐԵՍՈՒՄ
Իսկ այժմ քնարական դադարի երանելի պահն է։ Բանաստեղծ և գեղագետ Հռիփսիմե Հովհաննիսյանը տարիներ առաջ ահա այսպես է մեր ներկա օրը պատկերել.
Աշտարակներս կկանգնեն հպարտ,
Դրախտի դուռը վիշապ չի հսկի,
Խճաքարերը ծաղիկ կդառնան,
Ծաղրածուն կասի` ավազ է ոսկին։

ՀՀ-ում ծաղրածուներ գրեթե չկան։ Կան խեղկատակներ։ Առկա է երկրում խեղկատակային թանձր մի միջավայր, ուր լիաթոք շնչելն անգամ սխրանք է։ Սույն խեղկատակներն արտաքուստ ծաղրածու են ժպտադեմ, ներքուստ, սակայն, դիմազուրկ վիշապներ են, պառկած մեր անվտանգության և առաջընթացի տաճարի շեմին։ Հարգարժան վարչապետ, արժանապատիվ կառավարություն, հանուն մեր և ձեր անամպ ապագայի, այսինքն` հանուն հանրապետության անվտանգության ու առաջընթացի, եկեք մի քանի գերխնդրի շուրջ առերեսվենք, որ վերջապես գլխատենք վիշապին։ Նախ և առաջ, ինչպե՞ս եք պայքարելու մենաշնորհների դեմ, առանց պետական մենաշնորհների հաստատման։ Բանանի մենաշնորհի դեմ հայտարարած պատերազմի անփառունակ Վաթեռլոոն Ձեզ և երկրի կառավարությանը չի՞ հուշում ինչ-որ բան։ Առաջարկս հնչել է բազմիցս` 3-րդ հանրապետությունը, ի դեմս երկրի կառավարության, պետք է դառնա գազի և շաքարավազի, հեղուկ վառելիքի ու գյուղմթերքների, ժամ առ ժամ հարստահարվող ազգային ժառանգություն հանքերի, ծաղկող ու փթթող տոնավաճառների և վաճառատների կառավարման և շահույթի ձեռքբերման 58 տոկոս վերահսկիչ փաթեթի տերը։ Մի՞թե խորհրդանշական չէ, որ ՀՀԿ-ն այսօր ունի 58 պատվավոր մանդատ։ Դաշինք կազմելով սոցիալիստ-հեղափոխականների` ՀՅԴ-ի երանելի յոթնյակի հետ ՀՀԿ-ն պարտավոր է սատարել կառավարությանը` ընդունելով օրենք «Պետական մենաշնորհների մասին»։

Այնուհետև, դաշնագրվելով «Ելք»-ին, պետք է անհապաղ մի անողոք օրենք ընդունել, որով էլ պետք է կանխել պետական բյուջեի կողոպուտը։
«Ծառուկյան» դաշինքն էլ, չեմ կասկածում, չի վարանի և անմիջապես կձեռնարկի կենսաթոշակների բարձրացման, գազի և էլեկտրաէներգիայի սակագների նվազեցմանն ուղղված յուր պատվական (նաև պատմական) գործընթացը։
Ամեն։

ՀԵՏԳՐՈՑ-ՄՐՈՑ
«Հանրապետական» կուսակցությունը վերստին իշխող դիրքերում է։ Սա սպառնալի՞ք է երկրին, թե՞ հայրենիքի փրկությունն է, ցույց կտա նորին մեծություն ժամանակը։
Նաև դարակազմիկ մի խնդիր է այսօր լուծվում գերքաղաքականացված մեր կյանքում` ովքե՞ր են մավրերը, և ովքե՞ր պետք է հեռանան։
Երեք շքեղ, դղյակակերտ շենքերում է որոշվում մեր գալիքը։ Նախագահական նստավայրում։ Ազգային ժողովում։ Կառավարական տանը։ Մեր, նաև շենքերի ներկա տիրակալների գալիքը։
Զինչե՞ր ցուցանեցին առակներն այս Աստծո գառներին և մոլորյալներին։

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Էլֆրիդա Մելիքյանի Էրգիրն ու Երկիրը
• Կենաց ծառի այգեպանը
• Ողբերգազավեշտ
• Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
• Հովվերգական դավադրություն (բացահայտված է ՔՊ-ի հինգերորդ շարասյունը)
• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»
• «Մի թողեք ճայերը ծիծաղեն» կամ՝ Մուշեղիչին վայել տոն

Մեկնաբանություններ