Սկիզբը՝ այստեղ
Ամենայն հայոց կաթողիկոսին շնանալու, պղծության, կուսակրոնության ուխտը պղծելու մեջ մեղադրող, Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու և հայաստանյան հանրության բարոյականությունը, արժեքները կասկածի տակ դնող գերագույն գլխավոր պղծագործ Նիկոլի բարոյականությանը, արժեքներին մասամբ արդեն անդրադարձել ենք այս հոդվածաշարում: Բայց «կինոն», ինչպես խոստացել ենք նախորդած հրապարակմամբ, դեռ նոր է սկսվելու, դեռ կտեսնենք, թե ով և ինչպես էր շնանում…
Այսօր էլ Նիկոլ հայադավը «Ֆեյսբուք» սոցիալական ցանցի իր էջում հանդես է եկել հերթական պղծագրով (դրան առաջիկայում դեռ հանգամանորեն կանդրադառնանք), որով մասնավորապես հայտարարել է, որ «Վեհարանը վեհի՛» «Շարժումը առաջնորդողները պետք է համապատասխանեն նախկինում բարձրաձայնված հետեւյալ չափանիշներին.
ա) լինեն Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու հետեւորդներ (մկրտված լինեն Հայ Առաքելական Եկեղեցում);
բ) իրենց ամբողջ հոգով հավատան մեր կենդանի Տիրոջը՝ Հիսուս Քրիստոսին;
դ) գոնե մեկ անգամ սկզբից մինչեւ վերջ կարդացած լինեն Աստվածաշունչը;
ե) վերջին հինգ տարում գոնե մեկ անգամ պահած լինեն Մեծ պահքը;
զ) ամեն օր աղոթող լինեն;
է) հավատան, որ Մայր Աթոռի նորոգման օրակարգը բխում է Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու, մեր ժողովրդի, մեր պետության շահերից եւ համապատասխան է մեր նախնիների սուրբ ավանդին»։
Շարժումն առաջնորդելու չափանիշները սահմանելուց մի քանի քանի տող հետո Հայաստանի վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնողը հայտարարել է.
«Հասկանալի է նաեւ, որ հայտարարելով, որ ես առաջնորդելու եմ «Վեհարանը վեհի՛» շարժումը, նախ ինքս պիտի համապատասխանեմ բոլոր չափանիշներին։
Ու քանի որ հայտարարել եմ, որ առաջնորդելու եմ «Վեհարանը վեհի՛» շարժումը, ուրեմն համապատասխանում եմ այդ չափանիշներին»։
Սատանային և Նեռին բնորոշ ու բացառիկ խորամանկություն ունեցող Նիկոլի այս գրվածքը կարդացող միամիտ կամ անտեղյակ մեկը կարող է մտածել, թե այս ինչ հավատացյալ ու բարեպաշտ վարչապետ ունենք, մի քիչ էլ որ հավատքում առաջադիմի, համարյա թե սուրբ կլինի, ինչ վատ կլինի, որ նույնիսկ համադրի վարչապետի և կաթողիկոսի պաշտոնները…
Բայց իրականում ո՞վ՝ Նիկոլ պղծագործը… Հայաստանում ԼԳԲՏ- ների հովանավոր «աստվա՞ծն» է «Վեհարանը վեհի՛» շարժումն առաջնորդելու բոլոր չափանիշներին համապատասխանողը…
Ավելորդ չենք համարում Նիկոլ պղծագործի հենց այս գրառումների առիթով մեջբերել նրա «Երկրի հակառակ կողմը» (իրականում՝ «Բարոյականության հակառակ կողմը») «գրքի» (պղծագրի) հետևյալ հատվածները՝ ընդգծելով, որ սույն պղծագիրը Նիկոլի կողմից վերընթերցվել ու տպագրության է հանձնվել վարչապետի պաշտոնը զավթելուց հետո, հրատարակվել Երևանում «Անտարես» հրատարակչության կողմից 2018 թվականին:
«Չէ, դու տեսա՞ր էդ դատախազ քածին։ Գիրք է գրել, ես քո բերանը… » (էջ 19)։
«-Ասեմ, ախպերս, պարզ ասեմ։ Դու գիտե՞ս՝ նա մեզ ինչու տանել չի կարողանում. որովհետև մենք նրան չենք շինել։ Էդ կնիկը հույս ուներ, որ մենք իրան լավ կշինենք, հերթով ու բոլորով, ու ինքը վերջապես առաջին անգամ կպրծնի իր չշինված կյանքում։ Նա հույսը վաղուց է կտրել եվրոպացի գոմիկներից և գիտի, որ միայն սերբական առնականությունը կարող է իրեն ստիպել դոշակը ճանկռել» (էջ 19)։
«Էդ դատախազ քածը հուսախաբ եղավ, բայց չհուսահատվեց և հիմա ուզում է մեզ քարշ տալ Հաագայի հարմարավետ խցերը, որ սրտի ուզածի չափ քշի։ Կերել ես, քո ծնողը… » (էջ 19):
«- Էկեք էս բաժակով էլ խմենք բոլոր բոզերի կենացը… » (էջ 45):
«Գորիլլային արդարացրել են էդ պիդըռները, ես դրանց մերը… » (էջ 129):
«- Այո, չէի՞ք հաճի արդյոք մինետ անել…
– Can i help you?» (էջ 132, «Can i help you? »` թարգմանաբար` եսկարո՞ղեմձեզօգնել):
«- Հե՜յ, գրինգոնե՛ր, քամակս պաչեք» (էջ 209):
«Վարտիքի ժլատ կտորի տակից դուրս էին պրծել մի քանի գանգուրներ, որոնք ասես հարցնում էին` կռահիր, թե ի՞նչ կա այստեղ: Պաուլան ցուցադրում էր թևերի տակ աճած կարճ մազերը, որ ահավոր գրգռիչ էին» (էջ 230):
«Չնայած` ես գժվում եմ կույս տղաների համար: Նախ` երբ դառնում եմ նրանց առաջինը, դա երաշխիք է, որ ամբողջ կյանքում քեզ չեն մոռանա: Եվ հետո, որ նրանք դողում են վախկոտ նապաստակի նման և որպես կանոն` պրծնում առաջին իսկ ներթափանցումից» (էջ 233):
«-Գյոթ ըլնեմ, ապե» (էջ 239):
«-Ապե , էս երկիր չի, ստեղ սաղ իրար շինըմ են, ոչ ներում կա, ոչ բեկում» (էջ 244):
«Երանի ինձ հրավիրեն որևէ այսպիսի ինստալացիայի, և ես կցուցադրեմ Սեսիլի երկնագույն ազդրերը, ինչու չէ, նաև Պաուլայի դոնդողանման հետույքը և Իզաբելի կրծքերը» (էջ 252):
«Վըրեն, թե չեն բազմանում էդ անասուն ռոբոտները» (էջ 260):
«-Ախ, էս ի՞նչ խմել խմեցինք, բոոո՜զը…» (էջ 276):
«Եկվորին շինել ե՞՛ս» (էջ 294):
«Արա, ա՛յ լակոտներ, դուք լրիվ գ… ե՞ք, 25 մանեթով պ… են քու…, էն էլ հինգ հոգով,- աճուկներն իրար սեղմած՝ գոռգոռում էր նա» (էջ 296)։
«- Չէ, իսկապես, որտե՞ղ ես սովորել էդպես ախույիծելնի ճառեր ասել, բլյածյ,- նեղսրտած հարցրեց Պավելը» (էջ 308):
«Մի անգամ մի գեր, շատ գեր կնոջ հանդիպեցի` եթե չչափազանցնեմ, երևի մի 120 կիլո կլիներ: Բայց ուզում ես հավատա, ուզում ես` ոչ, այդ պահին ինձ թվաց, թե պատրաստ եմ նրան սիրահետել մինչև վերջ: Չէի կարողանում հայացքս նրանից կտրել: Նա ինձ ահավոր դուր էր գալիս, և ջանք էր պետք գործադրել` նրա գիրկը չնետվելու համար,- Զուրաբի ասածը երկրորդեցի ես:
– Է՛, նետվեիր, հանդիմանեց նա:
– Ամուսնու հետ էր, գենաց վալե,- արդարացա և շարունակեցի,- և ես հասկանում եմ այդ կնոջ կողքին ապրող տղամարդուն… » էջ (347)։
«Ես տեսնում էի այդ պատերազմը. այն ծվարել էր հարմարավետ սրճարանների, աղմկոտ ռեստորանների, գիշերային ակումբների, կառուցվող շենքերի, զզվելի առանձնատների, արարողակարգային ժպիտների, մեծ ծծերի, հաստ հետույքների, անամոթ խրախճանքի ետևում: Ես տեսնում էի այդ պատերազմի զոհերին՝ բոզացած և դրանից երջանիկ աղջիկների, բոզացած և դրանից հպարտ տղաների, բոզացած և դրանից շոյված մայրերի, բոզացած և դրանից արծվացող հայրերի տեսքով: Զգում էի, որ ինքնս էլ սկսում եմ բոզանալ և գուցե շուտով նույնքան հպարտ կզգամ ինքս ինձ, որովհետև հաղթածի բանակում կլինեմ, կդառնամ խորհրդանիշը՝ այդ պատերազմում բոզության վերջնական և անշրջելի հաղթանակի» (էջ 338):
Դե ինչ, ասեց, գրեց Նիկոլը և արեց… Նիկոլը ոչ թե մարգարե է, այլ նախապես էր ծրագրել (միգուցե հենց Ալիևի հետ միասին) Ադրբեջանի հարձակման դեպքում իր ոհմակի պետական դավաճանության ու պարտվողական պատերազմ վարելու արդյունքում հայկական կողմի պարտությունը և հաղթածի բանակում (հայերիս և Հայաստանի արտաքին թշնամիներից Ալիևի և էրդողանի քաղաքական ճամբարում) իր լինելը: Կարծում ենք, հեռու չէ այն օրը, երբ Նիկոլի և իր ոհմակի դեմ հանդես եկող հայերը նրանց բոլորին կհիշեցնեն վերոնշյալ պղծագրի 340- րդ էջի համապատասխան տողերը…
Հիմա, հարգելի ընթերցող, կարո՞ղ եք հավատալ, որ վերը մեջբերված, բարոյական, սոցիալական, մարդկային նորմերի, առավել ևս՝ քրիստոնեական հավատքի և նորմերի կոպիտ ու գռեհիկ անտեսմամբ գրված տողերի հեղինակը՝ Նիկոլ պղծագործը, Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու հետևորդ է, իր ամբողջ հոգով հավատում է մեր կենդանի Տիրոջը՝ Հիսուս Քրիստոսին, ամեն օր Աստծուն աղոթող է և այլն, և այլն, ինչպես ներկայացել է: Միայն նիկոլազոմբիները կարող են հավատալ դրան, բայց ոչ երբեք ողջախոհության նշույլ ունեցողը:
Իրականում Նիկոլը Նեռից (հակաքրիստոսից) առաջ ասպարեզ եկած նեռիկն է, որ գառան դիմակ հագած գայլի նման փորձում է մոլորեցնել մարդկանց իր հրեշավոր կեղծավորությամբ: Չխաբվե՛ք, երբեք չխաբվեք:
Սոցիալական ցանցերում սույն հոդվածի տարածումը խրախուսվում է:
Շարունակելի
Արթուր Հովհաննիսյան
Տեսանյութերն այստեղ՝
https://livenews.am/2021/114451/10/23/40/
https://www.facebook.com/armatplatform/videos/218066439874328