Ամփոփելով Հայաստան իր այցը և անոնսելով առաջիկա այցը Վրաստան ու Ադրբեջան, Հռոմի Ֆրանցիսկոս պապը շեշտադրումներ արեց՝ նա ասաց, որ Հայաստան է այցելել իբրև եղբայրության և խաղաղության ուխտավոր և ընդգծեց, որ Հայաստանը «առաջին երկիրն է, որ քրիստոնեություն ընդունեց IV դարի սկզբում, ժողովուրդ, որ իր երկար պատմության ընթացքում մարտիրոսությամբ վկայեց քրիստոնեական հավատը»:

Դաշինքի՝ վարշավյան գագաթնաժողովն առաջադրելու է «անվտանգության ամուր և կայուն կառույցի ստեղծման հիմքերը՝ նախատեսված տևական առճակատման համար»:

ՆԱՏՕ-ի ղեկավարներն այս շաբաթ Վարշավայում հավաքվում են մեծ անվստահության և աճող անկայունության ժամանակներում՝ The Financial Times-ում հիշեցնում է Միջազգային հարաբերությունների Չիկագոյի խորհրդի նախագահ, ՆԱՏՕ-ում ԱՄՆ նախկին դեսպան Իվո Դալդերը:

Երբեմն օգտակար է, որ քաղաքական գործիչները հիշողություն չունեն՝ Der Spiegel-ում գրում է Բենիամին Բիդերը:

Շոգ է, ամեն ինչին ավելացել է նաև շոգի տոթ ու անձրևոտ դիմադրությունը: Գուցե աջակցությունը: Ով ինչ է սիրում ու չի սիրում: Շոգը մնում է շոգ՝ անկախ ինչպես են իրեն ընկալում: Ինչպես՝ ճշմարտությունը: Ինչպես՝ լռությունը: Ինչպես՝ ամեն ինչը:

Հայրենական մեծ պատերազմի 75-ամյակի կապակցությամբ հիշատակի ու սգո միջոցառումների նախօրեին՝ հունիսի 20-ին, Սանկտ Պետերբուրգի Կոնստանտին կայսեր պալատում տեղի է ունեցել Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների հույժ գաղտնի հանդիպումը։

Խորհրդարանում վերջին շրջանի ներքաղաքական հիթը, անկասկած, միջընդդիմադիր հարաբերությունների ճշտումն էր։ ՈՒ դա նույնպես լրացուցիչ անգամ ցույց տվեց, որ երկիրը, գուցե և աննկատ, թևակոխել է նախընտրական զարգացումների ամենակարևոր հատվածներից մեկը. քաղաքական դաշտում արդեն հասկացել են, որ Բաղրամյան 26-ի և նախագահամերձ շրջապատի ընտրական պրոցեսի «ճարտարապետները» փորձում են գծել ապագա խորհրդարանի սխեման, կառուցվածքը, կազմը և, իհարկե, նպատակին հասնելու եղանակները։

«Երբ հայերը քրիստոնյա էին, ռուսները ծառից ծառ էին թռչկոտում»: Եթե այս հնամաշ, կեղծ նացիոնալիստական ինքնասփոփիչ արտահայտությունը հռչակեր թերի միջնակարգ կրթությամբ սնոտիապաշտ մի անձ, կարելի էր ներողամիտ լինել նրա նկատմամբ:

Էգոիզմը (egoisme - եսասիրություն, սեփական շահի գերադասումը ուրիշների ու հասարակության շահերի նկատմամբ, չափազանցված պատկերացումներ սեփական անձի ու սեփական արժանիքների նկատմամբ) անբուժելի մարդկային հիվանդություն է, որը, ելնելով ստեղծված պայմաններից, կարող է միայն շրջապատից ժամանակավորապես թաքցվել, բայց այն անվերջ մնալու է մարդկանց ու նրանց գեների մեջ, փոխանցվելու է հաջորդ սերունդներին:

Միջազգային ասպարեզում Քերի-Լավրով զույգը անփոխարինելի է: Դիմակայության վրա հիմնված կապ և փոխադարձ հարգանք: Սակայն ՆԱՏՕ-ի սամմիթի նախօրեին Վաշինգտոնի ու Մոսկվայի հարաբերությունները թվում են խիստ վատ: