Սուրբ ծննդյան տոներից առաջ սովորաբար ընթերցվում-հիշատակվում է Հիսուս Քրիստոսի տոհմաբանությունը, թվարկվում են անցած բոլոր սերունդները։ Իսկ ի՞նչն է տարբերում այն մարդկանց, որոնց անունները հնչուն են բոլոր մյուսներից։ Հավա՛տը, որ գալու է Փրկիչը։ Այդ մեծ հավատն է, որը կապում է հիշատակված շղթան ոչ միայն արյունով, այլև հավատով։ Երբ հարությունից հետո Տերն իջավ դժոխք, բոլոր նրանք, որ սպասում էին Փրկչի խոստացած գալուստին, ցնծացին։ Տերը նրանց դուրս բերեց դժոխքից ու Իր այդ քայլով միավորեց երկու եկեղեցիները` հին ուխտի և նոր ուխտի։

Նա է ամենքին կյանք ու շունչ և ամեն բան Տվողը, ասվում է Գործերի գրքում (17.25): Բանաստեղծը գիտի, որ ինչպես չենք կարող ապրել առանց շնչելու, այնպես էլ չենք կարող գոյատևել առանց Աստծո տված կենարար զորության, առանց Աստծո ներկայության: Նա կենդանի Աստծո բաժնետերերից է: Աստված է նրան կյանք ու շունչ տվողը: Աստծո Հոգին է ստեղծել նրան, և Ամենակարողի շունչն է կյանք տվել նրան (Հոբ 33.4): Առաջին մարդը` Ադամը, կենդանի շունչ եղավ, այսինքն` երկրային մարդ, իսկ Վերջին Ադամը` Քրիստոսը` կենդանարար հոգի, այսինքն` հոգևոր մարդ: Ադամը ստեղծվեց հողից, Քրիստոսը ծնվեց Սուրբ Հոգուց: Ադամից մենք ստացել ենք մեր երկրային մարմինը, Քրիստոսից կստանանք մեր երկնային մարմինը: Առաջին մարդը` Ադամը, երկրից է, հողեղեն, իսկ Վերջին Մարդը` Տերը` Երկնքից:

Պարոնայք իշխանավորներ Քանի դեռ ուշ չէ, սթափվե՛ք և անցողիկ այս աշխարհի հաճույքների, տենչանքների ու իշխանատենչ մոլուցքների մուժ-մշուշը վանեք ձեզնից։ Թոթափե՛ք ձեր վրայից սին հույսերն ու պատրանքները, ինքնակործան դեգերումներն օտարածին ու մերժելի իզմերի միջև, բդեշխական գորշությունն ու գորշությունը ցուցադրական խաչակնքումների։ Արթնացե՛ք այդ մահաբեր, աղտեղածին նինջ կոչվածից, որ կուրացրել է ձեր բոլորի սիրտն ու հոգին։

ՀՀ մշակույթի նախարարության հոգևոր երաժշտության կենտրոնը (տնօրեն՝ Անահիտ Պապայան) շարունակում է իր լուսավորչական գործունեությունը։ Բացի զուտ գիտական ուսումնասիրություններից և գիտաժողովներին մասնակցելուց, իրականացնում է համերգ-դասախոսություններ, կազմակերպում համերգաշարեր, որտեղ հանդես են գալիս այնպիսի անվանի երաժիշտներ, որպիսիք են Մեդեա Աբրահամյանը, Անահիտ Ներսիսյանը, Զավեն Վարդանյանը և այլ երախտավորներ։

Համբարձումից առաջ, երբ Հիսուսն աշակերտներին ասաց, թե ուր է գնում, և որ նրանք գիտեն այդ և «ճանապարհն էլ գիտեն», աշակերտները պատասխանեցին, որ իրենք ճանապարհը չգիտեն, Հիսուս ասաց նրանց. «Ես եմ Ճանապարհը, Ճշմարտությունը և Կյանքը» (Հովհ. 14.6): Հիսուսն ուզում էր ասել, որ Ինքը նոր ելքի մունետիկն է, Աստված Իրեն ուղարկել է, որ Իր ժողովրդին ազատագրի գերությունից, ինչպես Մովսեսին էր ուղարկել` Իր ժողովրդին Եգիպտոսից հանելու համար:

Կանադայի Քվեբեկ նահանգի մեծությամբ երրորդ` Լավալ քաղաքում հայ համայնքի նախաձեռնությամբ բացվել է ցեղասպանության զոհերի հուշարձան, որ առաջինն է Կանադայում:

«Հայ եկեղեցու երիտասարդաց միավորում» և մի շարք երիտասարդական կառույցների նախաձեռնությամբ հոկտեմբերի 20-ին տեղի է ունեցել սիրո, հավատի և հավատարմության ուխտերթ:

Կամերային երաժշտության ազգային կենտրոնը, ի դեմս Երևանի պետական կամերային երգչախմբի, պատրաստվում է հայ երաժշտասեր հանրույթին ներկայացնելու Քրիստափոր Կարա-Մուրզայի առաջին բազմաձայն պատարագի պրեմիերան:

Աստծուն հավատալը գիտություն չէ, այլ առաքինություն: Բանականությունը չէ, որ համոզում է սրտին, այլ հենց ինքը՝ սիրտն է համոզում բանականությանը: Ճիշտ այդպես, բարոյական ճշմարտությունների ոլորտում ոչ թե բանականության ապացույցն է համոզում խղճին, այլ խիղճն է համոզում բանականությանը: Աստծո հանդեպ ունեցած հավատն ու վստահությունը ապրում են մեր սրտում, ուստի և մեր բանականության մտածումներում: «Չէ՞ որ Աստված ուզում էր,- ասում է Պասկալը,- որ աստվածային ճշմարտությունները ոչ թե բանականության միջոցով մտնեն սիրտ, այլ սրտի միջոցով մտնեն բանականություն, քանի որ մարդկային գործերը պիտի ճանաչվեն, որպեսզի սիրվեն, իսկ աստվածային գործերը ճանաչելու համար պետք է դրանք սիրել»:

Հոկտեմբերի 15-ին Երևանում տեղի ունեցավ Իզմիրլյան բժշկական հաստատության և Սուրբ Ներսես Մեծ գիտաբժշկական կենտրոնի վերաբացման արարողությունը` հանդիսապետությամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի և ներկայությամբ ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի ու ազգային բարերարներ շվեյցարահայ տեր և տիկին Տիգրան և Հելենա Իզմիրլյանների: