Մենք ար­դեն գրել ենք, որ կո­րո­նա­վի­րու­սի հա­մայ­նա­ճա­րա­կի և Covid-19-ի շուրջ ծա­վալ­վող տե­ղե­կատ­վա­կան պա­տե­րազմ­նե­րի հետևում, ինչ­պես նաև «նավ­թա­յին պա­տե­րազ­մի» ֆո­նին հս­տա­կո­րեն երևում են «թեժ պա­տե­րազ­մի» ուր­վագ­ծե­րը։

-Ստե­փա­նա­կեր­տը 70 %-ով ա­վեր­ված էր։ Այլևս սպա­սել չէր կա­րե­լի։ Մի խոս­քով, Դուք ու­զում եք ի­մա­նալ, թե ինչ է ե­ղել Շու­շին գրա­վե­լուց հե­տո։ Շատ խո­սակ­ցու­թյուն­ներ են ե­ղել իմ դեմ։ Շու­շին գրա­վե­լուց ան­մի­ջա­պես հե­տո հու­նի­սին պայ­քար սկս­վեց իշ­խա­նու­թյան հա­մար, և այն ջո­կատ­նե­րը, ո­րոնք կռ­վել էին միա­սին, հայ­տն­վե­ցին ի­րար դեմ։

Երբ Հայ­րե­նա­կան մեծ պա­տե­րազ­մի ա­վար­տից ա­միս­ներ անց` 1945 թվա­կա­նի դեկ­տեմ­բե­րին ՊԵՐՃ ՍՈՂՈ­ՅԱ­ՆԸ հաղ­թա­նա­կած վե­րա­դար­ձավ հայ­րե­նի օ­ջախ Շի­րա­կի մար­զի Ար­թի­կի շր­ջա­նի Հայ­րե­նյաց գյուղ, փոք­րիկ­նե­րը ո­տա­բո­բիկ, ձյան հաստ շեր­տի վրա­յով քայ­լե­լով, հա­սել էին գյու­ղի ծայ­րը նրան դի­մա­վո­րե­լու։ Մինչև կյան­քի վեր­ջին օ­րը սր­տա­ռուչ այս տե­սա­րա­նը չջնջ­վեց պա­տե­րազ­մի վե­տե­րան Պերճ Թադևո­սի Սո­ղո­յա­նի հի­շո­ղու­թյու­նից։

Կորոնավիրուս՝ ագրեսոր ամենտեղից ու ոչմիտեղից, կարող է զգացնել պետություններին ու նրանց ղեկավարներին՝ ինչ է սպասվում մոլորակին, երբ ավարտվի միջուկային երկարատև խաղաղությունը: Ապոկալիպսիսի ձիավորների սմբակների ձայնը մոտենում է՝ գրում է Միխայիլ Շտյուրմերը Die Welt-ում:

Իրանի «Ջամարան» գծանավի հրթիռը Օմանի ծոցում ուսումնավարժանքի ժամանակ խոցեց օգնական «Կոնարակ» նավը: 19 նավաստի սպանվեց, 15-ը վիրավորվեց: Իրանի ԶԼՄ-ները հաղորդում են, որ միջադեպը նոր հականավային հրթիռի փորձարկման ժամանակ է եղել:

Նացիստական Գերմանիայի դեմ հաղթանակի 75-ամյակի նախօրեին ՌԴ-ն ու ԱՄՆ-ը նորից են վիճարկում ԽՍՀՄ-ի դերը երկրորդ աշխարհամարտում: ՌԴ ԱԳՆ-ն զայրալից պատասխան տվեց Սպիտակ տան թվիթին, որտեղ իբրև հաղթողներ հիշատակվում էին ԱՄՆ-ը ու Մեծ Բրիտանիան:

Ազ­գա­յին ժո­ղով-կա­ռա­վա­րու­թյուն հար­ցու­պա­տաս­խա­նի ժա­մա­նակ «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վոր Սո­ֆյա Հով­սե­փյա­նը վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նից հե­տաքր­քր­վեց՝ բա­նա­կում սնն­դի մա­տա­կա­րար­ման նոր ծրագ­րե­րից սպա­յա­կան կազմն օգտ­վու՞մ է, թե՞ ոչ:

1918 թվա­կա­նին իմ Հա­րու­թյուն նա­խա­պա­պը տուն-տեղ թո­ղած՝ իր յոթ որ­դի­նե­րով Ղար­սից գա­լիս, հաս­նում է Սար­դա­րա­պատ՝ իր մաս­նակ­ցու­թյու­նը բե­րե­լու ա­մե­նայն հա­յոց երկ­րորդ Ա­վա­րայ­րին։

Թա­լի­նի շր­ջա­նի Աշ­նակ գյու­ղում է ծն­վել Մկր­տիչ Խա­չի­կի Ղա­զա­րյա­նը, 1958 թվա­կա­նին: Բնա­կա­վայր, ո­րը միայն մեծ բա­նաս­տեղծ Գևորգ Է­մի­նի մե­ծա­րած, «չո­լում կո­րած» գյու­ղը չէ, այլ առ Աստ­ված սևեռ­ված բա­րու­թյան և հույ­սեր ապ­րեց­նող գա­ղա­փար­նե­րի շե­փո­րա­հար է, Էրգ­րի ա­մուր սյու­նե­րի պա­հա­պա­նը, պատ­մա­կան սոս­կա­լի, դա­ժան հի­շո­ղու­թյուն­նե­րի տե­րը, իր ե­րա­զանք­նե­րի սահ­մա­նը՝ սկ­սած Սաս­նա ծռե­րից մինչև Գևորգ Չա­վուշ, ի­րա­կա­նը՝ Սա­սու­նից մինչև Ար­ցախ:

Ադր­բե­ջա­նի պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար Զա­քիր Հա­սա­նո­վը հրա­մա­նա­տա­րա­կան կազ­մի հետ խոր­հր­դակ­ցու­թյան ժա­մա­նակ հայ­տա­րա­րել է, որ ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի վերս­կս­ման հա­վա­նա­կա­նու­թյու­նը չա­փա­զանց մեծ է,- «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում ա­սաց ռազ­մա­կան փոր­ձա­գետ ՎԻ­ՏԱ­ԼԻ ՄԱՆ­ԳԱ­ՍԱ­ՐՅԱ­ՆԸ՝ նշե­լով, որ նա­խա­րա­րը երկ­րի հրամ­կազ­մին դրա­նից բխող հա­մա­պա­տաս­խան ցու­ցում­ներ է տվել: