Երբ վիճակն այնքան վատ է, որ սկսում ես մանրուքներով ուրախանալ. Արսեն Ջուլֆալակյան

Ամեն անգամ, երբ անցնում է վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնողի մեքենաների շարասյունը, և ականատես եմ լինում ինքնաբուխ «ողջույնի» տարափին, բավականություն եմ ստանում: Միևնույն պահին, հաշվի առնելով հայտնի անձի բնավորության յուրահատկությունները, մտածում եմ, որ այդ ձայնային ազդանշանները նա ընդունելու է որպես աջակցություն իր վարած քաղաքականությանը՝ հայտնի անեկդոտի օրինակով.

Царь.
-Что за шум на площади?
-Это, как его... народ, подданные Вашего Величества.
-Чего хотят?
-Монарха своего славят, царя!
-А почему они кричат: "Хватит! Довольно!"
-Кричат, что всем всего хватает, все довольны, государь.

Հ.Գ. Երբ վիճակն այնքան վատ է, որ սկսում ես այսպիսի մանրուքներով ուրախանալ:

Մեկնաբանություններ