Սույնով հայտնում եմ, որ «ՀԱՅԱՍՏԱՆ» համահայկական հիմնադրամի գործադիր տնօրեն Հայկակ Արշամյանը, չնայած իմ բանավոր ու գրավոր մի քանի առաջարկներին՝ հանդիպելու և հիմնադրամի գործունեության հետ կապված որոշ խնդրահարույց հարցեր համատեղ քննարկելու համար, այդուհանդերձ այդ առաջարկներն անպատասխան թողնելով, տակավին որևէ սպառիչ պատասխան չի տվել վերջին երկու ամիսներին բարձրաձայնված իմ գրավոր հարցադրումներին։
Երբ ասում եմ՝ նիկոլին ծնողը նախկինում եղած անարդարությունն էր ու հանցավոր միջավայրը, դա չի նշանակում, որ առաջին անելիքը այս պահին նիկոլին հեռացնելը չէ։
Հերթական «փորձագետի» «փորձագիտական եզրակացությունը» կարդացի` «Տիգրանաշենը տալիս ենք Ադրբեջանին, ճանապարհ չենք ունենում դեպի Սյունիք, Իրան», «Սոֆուլու» /Բարխուդարլուն, Վերին Ոսկեպարը տալիս ենք, ճանապարհ չենք ունենում դեպի Վրաստան»:
Էսօր սկսված կոնֆլիկտի մեջ մի այլ վատ բան էլ կա մեզ համար։ Մեր խնդիրները, ցեղասպանությունը, 120.000 մարդու ճակատագիրը, հազարավոր զոհվածները մղվեցին հետին պլան՝ թե՛ քաղաքական էլիտաների համար, թե՛ մեդիայի, հատկապես՝ արևմտյան։
ԱՄՆ-Իրան բանակցությունները, որոնք փաստացի տապալվեցին Իսրայել-Իրան պատերազմի պատճառով, Հայաստանի համար միանշանակ դրական հետևանքներ էին ունենալու՝ պայմանավորվածությունների հասնելու դեպքում։ Նույնը, բնականաբար, վերաբերում էր նաև ռուս-ամերիկյան հարաբերությունների կարգավորմանը, որտեղ ևս զգալի առաջընթաց չկա...