Թուրքիայի կառավարությունը կրկին հրաժարվել է կիրառել, այսպես կոչված, «հույսի իրավունքը» Քրդստանի բանվորական կուսակցության առաջնորդ Աբդուլլահ Օջալանի նկատմամբ, որը ցմահ բանտարկություն է կրում։ Անկարան կրկին անտեսում է ՄԻԵԴ-ի պահանջը, ըստ որի, ցմահ ազատազրկումը, առանց պայմանական վաղաժամկետ ազատման, խախտում է Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիան: Թուրքիայի արդարադատության նախարար Յըլմազ Թունչը հաստատել է Անկարայի կոշտ դիրքորոշումը. «Օջալանի համար «հույսի իրավունք» գոյություն չունի»։               
 

Չեզոքացնում են մեծ կայսրության հնարավոր հակազդեցությունը

Չեզոքացնում են մեծ կայսրության հնարավոր հակազդեցությունը
12.10.2023 | 14:07

Այսօր, ԱՊՀ գագաթնաժողովի շրջանակներում, Բիշքեկում կհանդիպեն ՌԴ նախագահ Վ. Պուտինը և Ադրբեջանի նախագահ Ի. Ալիևը։

Հանդիպմանը, բնականաբար, կքննարկվի մեր ու տարածաշրջանի ապագան։

ԱՊՀ գագաթնաժողովին չի մեկնելու Հայաստանի դե-ֆակտո ղեկավարը, որովհետև բոյկոտում է Ռուսաստանին, «ունի այլ կարևոր գործեր»։

Սա շատ ուսանելի օրինակ է, թե ինչու է մեզ մոտ ամեն ինչ վատ, իսկ թուրքական կողմում ամեն բան ստացվում։ Բացատրեմ։

Ադրբեջանը և Թուրքիան, լինելով Ռուսաստանի հակառակորդները մեր տարածաշրջանում, ամեն ինչ անում են, որպեսզի մեծ կայսրության հնարավոր հակազդեցությունը իրենց վրա չեզոքացնեն (եթե կուզեք՝ «փափուկ բարձ դնեն»)։ Իսկ դրա համար անհրաժեշտ է հետևողական լոբիստական, քաղաքական, դիվանագիտական աշխատանք, ինչը շատ հմտորեն անում են Թուրքիան և Ադրբեջանը։ Սա անելով են ստանում, օրինակ, չեզոքություն պատերազմի ժամանակ կամ ԵՄ հետ հարաբերությունների հարցում։ Անում են ու ստանում են արդյունք։

Ու կստանան նաև բիշքեկյան հանդիպումից։

Իսկ մենք ոչ թե քաղաքական խաղ ենք խաղում, այլ մանկական նեղացածություն՝ թողնելով, որ մեր ճակատագիրը վճռեն ուրիշները։ Մինչդեռ կարելի էր գործադրել բոլոր ջանքերը՝ նույնիսկ մեր դեմ աշխատող քաղաքական հետագիծը փոխելու համար։ Իսկ դրա համար գոնե պետք է գնալ հանդիպումների, ոչ թե գրանադական համերգի։

Վարուժան Գեղամյան

Դիտվել է՝ 4193

Մեկնաբանություններ