Դաժան տեսարան էր... պատմությունից օտար զավթիչների ասպատակումը ես հենց այդպես եմ պատկերացրել: Մռայլ դեմքերով, սեփական արարքի սոսկալիության գիտակցումով, հայացքները փախցնելով` գալիս են «հրոսակները»...
Ինչո՞ւ է Նիկոլը գնում նման ստոր քայլերի:
Ինչո՞ւ է նրա վարքագիծը դարձել այսքան սուր և կտրուկ, ինչու է պադոշը դեմքին քաշած գործում, պետական ամբողջ համակարգը կանգնեցված է, օգտագործվում է իր անձնական հարցերի համար...
Յոթ Վերք եկեղեցում տեղի ունեցածը, ինչպես նաև դրան հաջորդած հայտարարությունները, վկայում են, որ իշխանությունը մտնում է հակաեկեղեցական քաղաքականության նոր՝ առավել սրված փուլ...
Ողորմած Աստված,
այս սուրբ լռության մեջ
մենք կանգնում ենք մեր ժողովրդի վերքերի առաջ և հիշում 1988-ի ահեղ օրը,
երբ երկիրը դողաց և անմեղ կյանքեր մարեցին...
Փաշինյանը այսօր էլ պարտվեց, և դա նշանակում է մեկ բան: Հասկանալով խրոնիկ պարտությունների բեռը և իր պսևդոհաղթանակների անարժեքությունը՝ նա ման է գալու մեկ մեծ և իրական հաղթանակ: Այդ «մեծ-իրական հաղթանակի» իր կողմից ցանկալի և արդեն անայլընտրանք վայրը լինելու է Մայր Աթոռը...
Մի քանի օր առաջ Թուրքիայի նախագահ Ռ. Թ. Էրդողանը ուղիղ տեքստով հայտարարել է. «Թուրքիան, մյուս տարվանից սկսած, որոշ խորհրդանշական քայլեր կձեռնարկի Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման հարցում»։
Խորհդանշական քայլեր կարող են լինել, օրինակ, ցուցադրական հանդիպումները, թուրքերի կողմից ավիրված Անիի կամուրջի վերականգնումը, մեկ-երկու մեր ականջին քաղցրահունչ ուղերձ...