Երևանի կենտրոնի ռեստորաններում ու սրճարաններում երեկոները ազատ տեղ չկա, կյանքն են վայելում; Համացանցում տավուշցիներին կոչ են անում ադրբեջանցիներին չհանձնել Ոսկեպարի 7-րդ դարի Սուրբ Աստվածածին եկեղեցին և դրա հարակից տարածքները...

Ինչով է առանձնահատուկ Տավուշի շարժումը: - Չկա քաղաքական առաջնորդություն: - Շարժումը ցանցային ու տարերային է և չունի կազմակերպչական կենտրոն...

Նիկոլական քարոզչականը, ոտուձեռ ընկած, տարբեր արհեստական օրակարգերի տիրաժավորմամբ փորձում է հնարավոր բոլոր տարբերակներով պառակտել առանց այդ էլ բևեռացված ու քանիցս խաբված հասարակությանը...

Ամենօրյա ռեժիմով բողոքում եք, որ մեկը չկա մարդկանց համախմբում կազմակերպի, ապստամբություն բարձրացնի, բայց որևէ քայլ չեք ուզում անել։ Տավուշի գյուղերի հայրենապաշտ Հայությունը ոտքի է կանգնել, ապստամբում է, ու՞ր եք, ինչու՞ չեք միանում ապստամբներին` գործի՞ եք, քեֆի՞ եք, թե՞ հեռու է...

Արդեն 6 տարի է՝ քաղաքական ու ոչ քաղաքական դիսկուրսը Հայաստանում ձևավորում է մեկ անձ, և դուք գիտեք այդ մեկ անձի անունը...

«Իրական Հայաստանի» մասին Նիկոլի վերջին թեզերի գեներացիայից հետո, բավական հաճախ եմ մտածում, թե իրականում ի՞նչ է «իրական Հայաստանը», զուտ տերմի՞ն, որը հերթական անգամ մոգոնվել է Նիկոլի կողմից, թե՞ հայությանը զուգահեռ գոյություն ունեցող մի մատերիա...

Իշխանությունը մի բան է որը, ուզես, թե չուզես, ջղաձգվես, թե չէ, սուտը դարձնես ինստիտուցիոնալ, թե չէ, ռեպրեսիան հասցնես բարձրակետի, թե չէ, լեգիտիմություն քերես ամենաանբարո ձևերով, թէ չէ, միևնույն է կորցնելու ես...

Պարզապես ընդունակ չեն. դա հասկանալու համար պետք չէ լինել դոցենտ, ընդամենը բավական է նայել կառավարական ծրագրերը, որոնց մեծ մասը ձախողել են և ընդհանրապես տապալել են անխտիր բոլոր ոլորտները` առողջապահությունից մինչև անվտանգություն։ Սա է ողջ ճշմարտությունը և նրանք դա գիտակցում են։ Նրանք հասկանում են, որ իրավիճակը դուրս է եկել իրենց վերահսկողությունից և այդ ճշմարտությանը իրենք տիրապետում էին դեռևս 2020 թվականի կործանարար պատերազմից հետո:

Իմ լավ բարեկամ Էդգար Ղազարյանը միանգամայն ճիշտ է ասում, որ հետպատերազմյան շոկային ֆոնին ծայրահեղ սխալ որոշում էր 2021թ-ի խորհրդարանական արտահերթ ընտրությունների անցկացումը:

«Չափարի» տեղի մի կես մետրի համար հարևանի հետ կռվող, իրար արյուն թափող հայաստանցիները լռելjայն նայում են, թե ինչպես բանակում չծառայած, ազատամարտին չմասնակցած «գերագույն գլխավոր հրամանատարը», 2020 թվականի նոյեմբերից ցայսօր, կռվով կամ առանց կռվի հայրենիքի մեծ տարածքները հանձնում է Ադրբեջանի «կիրթ ու կառուցողական» նախագահին...