«Մանուկ Աբեղյան: Ի՞նչ էր մեզ համար նա. հայկական ավանդությունների մարմնացում, գիտնական` բառիս ամենախորին իմաստով, անվախ, աննախապաշար, անկեղծ, վառ հայրենասեր` լի հավատով հայ ժողովրդի լավագույն ապագայի հանդեպ, սկզբունքի մարդ` մեր ապառաժների պես կայուն, մտքի և կամքի, աշխատանքի և գործի հսկա, պատկառելի ուսուցիչ, սերունդների անձնվեր դաստիարակիչ:
Հավե՛րժ սիրելի Մանուկ Աբեղյան. խորին հարգանքով և շնորհակալությամբ տոգորված են մեր սրտերը քո հանդեպ, որովհետև դու ավելի քան կես դար, առանց հուսահատվելու և հոգնելու, պրպտեցիր հայ ժողովրդի հոգեկան հազարամյա գանձերը` ֆոլկլոր, պատմություն, հին և միջին դարերի գրականություն և լեզու:
«Սասմա ծռերի»` մեր հոյակապ դյուցազնավեպի առաջին գտնող-վերապրողներից մեկը եղար դու և մանավանդ նրա անզուգական ուսումնասիրողը և գիտականորեն հետազոտողը:
Բովանդակ հայությունը հարգում և պատկառում է քեզնից…
Մենք խորապես զգում ենք, որ քո շնորհիվ մեր ազգային-հոգեկան միջավայրը լցված է իմաստությամբ և հեղինակությամբ, լրջությամբ և վեհ նպատակների հետապնդումով:
… Գիտցիր, որ ճանապարհը դեպի քո սրբազան շիրիմը երբեք չի ծածկվի խոտով. հայ լեզուն և գրականությունը սիրող սերունդներ` երախտագիտությամբ լցված` պիտի գան միշտ, մեզ պես, գլուխ խոնարհելու քո նվիրական հանգստի առաջ:
1945, սեպտեմբեր»:
Ավ. Իսահակյան «Մանուկ Աբեղյան», «Գրական թերթ», Եր., 1959, № 40
Նառա ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ ՖԲ էջից