Դատելով Հովհանավանք 2-ից՝ Փաշինյանը այս արշավում նույնիսկ վարչական ռեսուրսին այլևս սկսել է չտիրապետել...

Make Armenia Great Again արտահայտության մեջ հույս կա, պայքարի լույս կա։ Իսկ պատկերացրեք, երբ այն դառնում է ռազմավարություն՝ ստրատեգիա, երկրի զարգացման փիլիսոփայություն, որն արտահայտվում է պետական բոլոր ինստիտուտներից մինչև հոգևոր և հանրային կյանքում...

Տերևները փոքրիկ կտավներ են,
որոնց վրա ծառերը նոր գուներանգներ են հորինում.-
ահա կարմրավունը ուր որ է դեղինից շղարշ կթռցնի...

Այսպիսով, վարպետ-շանտաժիստի, դեղին մամուլի լրագրողի, նրա պրոպագանդիստ-գրանտակերների թիմի, ինչպես նաև «Դոնոսաշենի» քաղաքապետի ղեկավարությամբ Հայաստանը վերածվեց կեղտոտ շանտաժի, լրտեսության, պո*նո-շոուների, անձնական կյանքի իրավունքի խախտման, քաղաքացիների ներքնազգեստի մեջ մտնելու, ինչի համար ամբողջ «քաղաքակիրթ աշխարհում»՝ Ամերիկայում, Եվրոպայում, Եվրոպայի այլ երկրներում, այս խայտառակ խմբի անդամները կենթարկվեին քրեական հետապնդման և կբանտարկվեին...

ՔՊ-ի ղեկավար Նիկոլ Փաշինյանը շատ է սիրում պատեհ-անպատեհ առաջին պլան բերել իր, այսպես կոչված, «պողպատե մանդատը», որի յուրօրինակ խորհրդանիշը նրա ճոճած եռաերիզանախշ մուրճն է...

Մշակութային վերափոխման իրականացում թիրախավորված հասարակությունում, հասարակական մտքերի վրա ուժեղ ազդելու նպատակով՝ թիրախավորված և վերահսկվող նորությունների և տեղեկատվական գործիքների միջոցով, հետապնդում են հասրակական մտքում փոփոխություն առաջացնելու և իրենց նպատակներն առաջ տանելու համար...

Լուրջ, շատ լուրջ դեմքերով թուրքական գործոնի մասին են զգուշացնում թուրքական երաժշտության սիրահարները, անթալյաների ծովափերի նկարները սեփական պրոֆիլներից մի քանի ժամ առաջ ջնջած հայրենասերները...

Ազգի իսկական ուժը չի չափվում ո՛չ նրա դրամի քանակով, ո՛չ էլ զենքի հզորությամբ։ Դրամը կարող է սպառվել, զենքը՝ ժանգոտել, բայց բարոյական և հոգեւոր զորությունը մնում է անմահ, եթե այն խարսխված է մարդուն՝ որպես Աստծո պատկեր կրող արարածին...

...Իսկ ինչ վերաբերում է կարգալույծ լինելուն, ապա Նիկոլ Փաշինյանն ու նրա գլխավորած ՔՊ-ն Հայաստանի, Արցախի, հայ ժողովրդի, Հայ առաքելական եկեղեցու, մեր պատմամշակութային ժառանգության գլխին այնքան աղետներ ու ավերներ են բերել, որ ընդհանրապես ծպտուն իսկ հանելու տեղ չունեն...

Ինչքան պետք է հիշողությունդ զրոյացրած լինես, թասիբդ կորցրած, ազգդ ուրացած ու պաշտոնի մեռած, որ շնորհակալություն հայտնես Ալիևին` մի ֆուռ անորակ ցորեն Հայաստան բերելու հնարավորության և այդ անիմաստ ճանապարհը իբրև թե բացելու համար...