-
15.11.2025|
13:02
Քենիայի մայրաքաղաք Նայրոբիից ոչ շատ հեռու գտնվում է «փոքրիկների որբանոցը»։
Կացարանը 1977թ-ին հիմնել է Դեյվիդ Շելդրիկը։ Ինչո՞վ է յուրահատուկ այս կացարանը․ այստեղ բնության գրկից բերվում են որբ մնացած փղերը՝ ձագուկներ...
-
14.11.2025|
19:24
Ես հիշում եմ էս տոմսարկղերը։ Ավտոբուսում, տրոլեյբուսում, տրամվայում սրանք լուսամուտի տակ էին՝ մեկն՝ առջևում, մեկն էլ՝ հետևում։ Փոխարինում էին տոմսավաճառին...
-
13.11.2025|
13:01
- Հարևան, բա հիմա ո՞նց ենք իմանալու՝ 4-րդ կարգի հաց ենք ուտու՞մ, թե մի այլ կարգի։
- Էդ ստուգելու մենակ մի ձև կա, Վաղո...
-
12.11.2025|
19:00
Վայրկյան, այսինքն՝ կյանքի մի ակնթարթ՝ էնքան չնչին, որ երբեք չես զգում, որի մեջ ոչինչ չի տեղավորվում, բացի սրտի զարկից։ Մի վայրկյանում ոչ մի բան չես հասցնի անել, ինչպես՝ մի լումայով բան չես առնի, ինչպես մի միլիմետրի մեջ բան չես տեղավորի, մի ցորենի հատիկով չես կշտանա...
-
11.11.2025|
13:35
Շատերը կհիշեն, խորհրդային տարիներին վարսավիրանոցներում ձևականության համար կախված գնացուցակները: Դրանք գործում էին Ռուսաստանում, մերձբալթյան և այլ հանրապետություններում, միայն թե` ո՛չ մեզ մոտ...
-
11.11.2025|
11:51
Մանուֆակտուրայի մեծահարուստ վաճառական Արսենի Մորոզովը Ռուսաստանի հայտնի մեկենաս Սավվա Մորոզովի (Савва Морозов) մերձավոր ազգականն էր։ Բայց ինքը բիզնեսով չէր զբաղվում, «Տվերի մանուֆակտուրայի ընկերության» գործերը տնօրինում էին մայրը և ավագ եղբայրը...
-
10.11.2025|
12:35
Չապրեցի ես ոչ գարունը, ոչ ամառը ու միայն նոր նկատեցի աշնան գույները, որովհետև աշնան թախիծը ինձ հուշեց, որ ես տեսնում եմ, զգում, լսում աշունը...
-
09.11.2025|
13:01
Միայն դու կարող ես…
Քայլել քո ճանապարհը։
Շեղվել, ընկնել, բայց նորից բարձրանալ...
-
08.11.2025|
18:02
- Ա՛յ տատ, դե, էս կնոպկե՛ն սըղմի, է՛լի, չես ֆայմու՞մ, պարզ ասում ա՝ թափ դը փիքթուր էնդ տալք լոուդլի...
-
06.11.2025|
12:01
Ասում են՝ լճերը հիշողություն ունեն։
Ջուրը պահում է այն, ինչ մարդը փորձում է մոռանալ։
Մեր Սևանը ժամանակին կոչվում էր Գեղամա լիճ․
անուն, որ գալիս էր Գեղամա լեռների մեջ թաքնված ուժից...