Ափսո՜ս, մարդն իր այս աշխարհն էլ կարող էր դրախտ դարձնել

Երբ Աստված մարդուն դրախտից վտարեց, թույլ տվեց նրան իր հետ տանելու դրախտի գույնզգույն ու բուրավետ ծաղիկները՝ որպես հուշ կորուսյալ դրախտի և հատուցում անդառնալի կորստի: Նա նյութական աշխարհը զարդարեց ծաղիկներով, որ մարդկանց աչքը ամեն օր տեսնի գեղեցիկը, նրանց հոգին լցվի սիրով ու բարությամբ, ու նրանք ծաղիկների պես խաղաղ ապրեն: Բայց ո՞վ և որտեղի՞ց մարդկանց աշխարհ բերեց փուշն ու տատասկը և աճեցրեց մարդկանց միջև, որոնք հենց մի քիչ աճում էին, սկսում էին ծակել ու արյունոտել մարդկանց: Իսկ մարդիկ, փոխանակ փուշ ու տատասկը արմատից հանեին, այդ փշերով միմյանց ցավ էին պատճառում: Իսկ հետո ծաղիկների փոխարեն... հաշիշ և թութուն աճեցրին: Ափսո՜ս, մարդն իր այս աշխարհն էլ կարող էր դրախտ դարձնել:

Մարի ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ-ԽԱՆՋՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Տարեմուտի խոհեր
• Խորհենք՝ անորոշությամբ և տագնապներով լի տարեմուտի այս օրերին
• Միաբանվենք, սիրելի՛ հայորդիներ, հայրենիք ու պետություն ենք կորցնում
• Կատուն՝ առյո՞ւծ
• ՈՒժեղ մարդը կյանքի հարվածներից ավելի է հզորանում
• Զարթնիր, լաո
• Արցունքներս թափում եմ խաղաղ ու անհատակ օվկիանոս
• 21-րդ դարի մտածող և արարող մարդու աղաղակ
• Ասված՝ բոլոր ժամանակների և, առավելապես, մեր օրերի համար
• Հայերը՝ քաղաքակրթության դոնոր
• Իմաստության պտուղ
• Մարդը մենակ չէ
• Թշնամու հանդեպ հիշաչար լինենք
• Երեխան և գիրքը՝ հայի համար ամենաթանկ բաներն աշխարհում
• Այսուհետ և միշտ երկրիս թագավոր ընտրելիս ղեկավարվենք նրա կատարած հայրենատեր գործերով
• Հետաքրքիր է՝ այս անձնագրի մասին գիտի՞ Ալիևը
• Հայրենադարձությու՞ն, թե՞ հայրենալքություն՝ ա՛յս է խնդիրը
• Քաղաքական իրավիճակը կփոխվի
• Բնությունը կյանքի փիլիսոփայությունն է
• Հող, հայրենիք, պետություն․ սա քաղաքական գլխավոր սանդղակն է

Մեկնաբանություններ