Ոչ-ոքի չի հետաքրքրում հայոց լեզվի ողբերգական, կիսամեռ վիճակը։ Տակուվրա շարունակում են օտարալեզու բառերով պղծել մայրենին՝ հայի ինքնության հենքը։ Կգա ժամանակը կխոսեմ լեզվի հարցում Սահմանադրական խախտման, Լեզվի մասին օրենքի անսպեռ ոտնահարումների մասին։ Իսկ հիմա որոշեցի անել հետևյալը։ Ժամանակների ընթացքում իմ կարդացվածքների մեջ հանդիպել եմ բացառիկ գեղեցիկ, իմաստալից, մեր լեզվի բառակազմության կանոններին լիովին համապատասխանող բառերի, որոնք տարիների ընթացքում գրի եմ առել ու պահել, և որոնք չկային բառարաններում։ Այժմ այդ ամենը հրապարակ եմ հանում, որպես սպեղանի։ Ընդ որում, յուրաքանչյուր բառ աղբյուր ունի, ես ոչինչ չեմ հորինել։

Գեղարքունիքի մարզը հայտնի է արտագնա աշխատանքի մեկնողներով, նույնիսկ խորհրդային տարիներին է այդպես եղել։ Իմ հայրենի գյուղում կար մի շրջան, երբ ուսուցիչները տառապում էին, որպեսզի երեխաներին համոզեն լավ սովորել, քանի որ լավ սովորելը նաև ապահովում է բարեկեցիկ կյանք հետագայում: Թե՛ երեխաների, թե՛ ծնողների մեծ մասը մշտապես օրինակ էին բերում համագյուղացի այն մեծահարուստներին, ովքեր դպրոցում չփայլելով իրենց գիտելիքներով, որոշ դեպքերում ութերորդ դասարանը մի կերպ ավարտելով, հիմա միլիարդատերեր են:

Հրաշալի լուր. ԵՊՀ-ն դուրս է գալիս անգրագիտության տիրույթից և այլևս չի ցանկանում խայտառակվել:

ՈՒսանողների միջազգային օրվա կապակցությամբ օրեր առաջ շնորհավորական ուղերձով հանդես գալով՝ Ժաննա Անդրեասյանը, մասնավորապես, կոչ է արել ուսանողներին լինել պահանջատեր կրթության որակի նկատմամբ, չհանդուրժել միջակությունն ու ժամավաճառությունը, լինել հարցասեր, ունենալ կասկածներ, չվախենալ իրենց մտահոգությունները բարձրաձայնելուց։

ԿԳՄՍ նախարար Ժաննա Անդրեասյանը լրագրողներին ներկայացրել է դասագրքերի տպագրության հետ կապված խայտառակ վիճակը՝ ասելով...

7-րդ դասարանի «Հայ ժողովրդի պատմության» դասագրքի կապակցությամբ ԿԳՄՍ-ի և դասագրքի քննադատությանը ամեն կերպ հակաճառող նախարար Ժաննա Անդրեասյանի պարտությունը բնավ չի նշանակում այս պատմության ավարտը...

Բոլոր չարիքների հիմքում տգիտությունն է։ Դավաճանությունը գալիս է լրացնելու տգիտության բերած ավերածությունները։

Բարձրագույն կրթության մասին նոր օրենքի համաձայն, եթե բուհը չի ունենում 4000 ուսանող, ապա այն փակվում է...

Բաբո ջան, հլա գլուխդ վեր բարձրացրու ու կարդա 6-րդ դասարանի «նոր չափորոշիչներով» կազմված «միջազգային հանրության» համար տպագրված ԻՄ ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ դասագրքի «ԲՈՎԱՆԴԱԿՈՒԹՅՈՒՆԸ»։

Գիրքը կոչվում է «Իմ հայրենիքն ու աշխարհը», այսինքն գլխավոր բովանդակությունը պետք է լինեին Հայաստանն ու հայերը, իսկ աշխարհը այդ համատեքստում, բայց ի՞նչ կա այս «դասագրքում» հայերի ու Հայաստանի մասին, ոչինչ կամ գրեթե ոչինչ։