Ապերախտ Հայաստան

ՔՊ-ի կողմից գաղտագողի ուղղորդվող թշվառական խումբը բողոքի ակցիա է անում ռուսական 102-րդ բազայի ատջև և հայտարարում, որ չեն ուզում Ռուսաստանի ճորտը լինել։ Հավանաբար հոժար են Թուրքիայի ոչխարը լինել, որ ամեն պատեհ առիթի մորթվեն հանուն Թուրքիայի։

Եվ ի՞նչն է զարմանալի... Կանգնած են մի քանի հոգի, բայց իրենց բողոքը ներկայացնում են համայն հայ ժողովրդի անունից։

Երեսուն տարուց ի վեր անկախ ենք, և՞....

Ի՞նչ ենք ժառանգել , ի՞նչ ենք ստեղծել:

Այդ ընթացքում արաբական ավազուտները երկնաքերեր դարձան, եգիպտական բուրգերն անգամ կարող էին ավազ դառնալ: Իսկ մե՞նք...

Ժառանգել էինք հզոր երկիր` արդյունաբերական մեծ պոտենցիալով։ Արդյոք կրկին կունենա՞նք Արփա-Սևան, Մետրոպոլիտեն, Օպերա, Ծիծեռնակաբերդի համալիր, Գիտությունների ակադեմիա, ստեղծագործական միություններ,Մատենադարան, Պետհամալսարան, տասնյակ ինստիտուտներ, հսրյուրավոր դպրոցներ, տեխնիկումներ, ուսումնարաններ և գործարանններ, ֆաբրիկաններ և գործարաններ ու գործարաններ, վարդագույն Երևան, վարպետաց Գյումրի, չքնաղ Կիրովական, պղնձակերտ Ղափան, ձեռակերտ Գորիս, Աստվածածին էջմիածին և հազարածին այլ քաղաքներ և գյուղեր:

Սա հիմա, ռուսների օգնությամբ:

Իսկ մինչև 1828 թվականի փետրվարի 10-ը, մինչև Թուրքմենչայի պայմանագիրը, Հայաստանի ազգաբնակչության քանի՞ տոկոսն էր քրիստոնյա հայեր և քանի՞ տոկոսը մահմեդական այլազգիներ:

Վիճակն աղետալի էր։

Ռուսի ձեռքով Հայոց լեռներում, դաշտերում և ձորերում հայի տարրն էր բնադրվում, որպես հուսալի և հավատարիմ պատնեշ ընդդեմ թշնամական աշխարհի։ Ստեղծվեց Հայաստան միատար բնակչությամբ:

Արդյոք նման անվտանգ երկիր այլևս կունենա՞նք:

Չենք ունենա։

Որովհետև մարդամեկը որոշել է սկսել իր զրո կետից։ Զրո կետ ունենալու համար անհրաժեշտ է նախ այս ամենը կործանել, որպեսզի ամեն ինչ զրոյանա։ Դրան են լծված Քպական իշխանությունները։ Եվ պարզվում է, որ այդ «ստեղծագործ» աշխատանքին հատկապես խանգարում է ռուսական 102-րդ բազան, որպես անցյալը վկայակոչող «գարշելի» մնացուկ։

Ռուսաստանի ապահով հովանու տակից դուրս եկանք և անցավ գլուխներս դրեցինք ցավի տակ։

Թուրքական գիլիոտինը դամոկլյան սրի պես կախված է մեր գլխավերևը։

Կամովին մեր գլուխը հարմարացնում ենք արյունոտ կոճղին։ Քանզի Արևմուտքն ասում է` մենք լսում ենք, իսկ թուրքը` կատարում։

Էպես էլ չհասկացանք, որ մեր լեռները հասու չեն Արևմուտքին։

ԱՐԵՎՄՈՒՏՔԸ ՄԵՐ ՏԱՐԱՇՐՋԱՆՈՒՄ ՆԵՐԿԱ Է ԹՈՒՐՔԻԱՅԻ ԴԵՄՔՈՎ։

Եվ վերջապես, Արևմուտքը թքած ունի մեր վրա. Այնպես, ինչպես ՈՒկրաինայում ուկրաինացի ժողովրդի վրա, որտեղ հանձն են առել կռվել մինչև վերջին ուկրաինացին։ Նրանց միայն մի բան է հետաքրքրում`

ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԻՆ ԴՈՒՐՍ ՔՇԵԼ ՀԱՐԱՎԱՅԻՆ ԿՈՎԿԱՍՒՑ:

Հայոց արևմտամետների փաղանգը լծվել է այդ «սուրբ» գործին։

Ասում են՝ շան հոտառություն ունեն` փողի հոտ են առել։ Դե, որտեղ փողը` էնտեղ ապագան։ Դրա համար էլ առնական ջղաձգությամբ տնկվել են 102-րդ ռազմաբազայի առջև։ Արցախում կատու էին դառել, իսկ էստեղ տղամարդկությունները բռնել է։ Բղավում են հայ ժողովրդի անունից, իմ անունից...

Նրանք իրենց իրական Հայաստան են համարում, ազատ Հայաստան, անկախ Հայաստան, ես կասեի`

ԱՊԵՐԱԽՏ ՀԱՅԱՍՏԱՆ։

23.08.2025թ.

Լևոն ՋԱՎԱԽՅԱՆ

Մեկնաբանություններ