Արդեն մի քանի տարի է, ինչ մենք խոսում էինք այն մասին, որ Մակրոնը համոզել էր «մյուս տղային» Պրահայում հանձնել Ղարաբաղը, որպեսզի հարված հասցնի Ռուսաստանին և ստիպի նրան կա՛մ ներքաշվել Կովկասում պատերազմի մեջ, կա՛մ նահանջել։
Մենք նաև ասում էինք, որ դա նրա վրեժն էր այն բանի համար, որ Պուտինը Ֆրանսիային դուրս մղեց Աֆրիկայից։ Հայերը ևս մեկ անգամ զոհ դարձան եվրոպացի կեղծավորներին։
Ահա մի հատված Փարիզի Քրիստոնեական աշխարհաքաղաքականության ինստիտուտի միջազգային հարաբերությունների ֆրանսիացի հետազոտող, Ֆրանսիայի քաղաքական գիտությունների ինստիտուտի ասպիրանտ Տիգրան Եգավյանի հետ հարցազրույցից։
ԱՐԹՈՒՐ ԽԱՉԻԿՅԱՆ - Ի՞նչ եք կարծում, ինչու՞ էր Մակրոնը նստած այդ մարդու կողքին, երբ նա Պրահայում հանձնում էր Ղարաբաղը՝ 120 000 մարդկանց հետ միասին, որոնք փախստական դարձան։
ՏԻԳՐԱՆ ԵԳԱՎՅԱՆ - Դուք պետք է հասկանաք, որ Ֆրանսիան հիբրիդային պատերազմ է մղում Ռուսաստանի դեմ։ Ֆրանսիայի աքիլլեսյան գարշապարը ֆրանկոֆոն Աֆրիկան է։ Ռուսաստանն ապակայունացնում է Ֆրանսիային Աֆրիկայում։ Սա պատերազմ է, որտեղ ամեն ինչ թույլատրելի է։ Տեղի ունեցավ էսկալացիա։ Հայաստանը Ֆրանսիայի համար հնարավորություն ստեղծեց պատասխան հարված հասցնել Ռուսաստանին։ Ֆրանսիան չափազանց զայրացած էր Մինսկի խմբում դիվանագիտական ազդեցությունը կորցնելու պատճառով։ Մակրոնը ցանկացավ պատասխան հարված հասցնել Ռուսաստանին հետխորհրդային տարածքում, և Հայաստանը՝ Կովկասի ամենախոցելի պետությունը, ամենահեշտ թիրախն էր։ Հայերն այս պատերազմում «օգտակար ապուշներ» էին։ Նրանց օգտագործեցին որպես գործիք, որպես օբյեկտ։ Հենց դրա համար է Մակրոնը հետաքրքրված Հայաստանով։
Ա․Խ․ - Այսինքն, կարելի՞ է ասել, որ Մակրոնը զոհաբերեց հայերին՝ Պուտինից վրեժ լուծելու համար։
Տ․Ե․ - Ես այլ կերպ կասեի՝ նա լքեց հայերին։ Բայց, ցավոք, սրանում նորություն չկա։ Հայերը զգացմունքային ժողովուրդ են, իսկ միջազգային հարաբերությունները զգացմունքների վրա չեն հիմնվում։
Նախկինում Ֆրանսիան լքել է հայերին 1921 թվականին Կիլիկիայում և 1939 թվականին Ալեքսանդրետի սանջակում։ Մուսա լեռան հերոսներին փրկել են ֆրանսիական նավերը՝ ֆրանսիական ցածր մակարդակի ռազմական հրամանատարության որոշմամբ՝ առանց նախարարության հետ խորհրդակցելու։ Հետագայում պատմությունը վերաշարադրվել է։
Արթուր ԽԱՉԻԿՅԱՆ