ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփը հայտարարել է, որ լավ լեզու է գտնում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ, սակայն «շատ հիասթափված է», քանի որ կարծում էր, թե ուկրաինական հակամարտությունն ավելի հեշտ կլինի լուծել։ «Ես կարծում էի, թե դա ամենահեշտ հարցերից մեկը կլինի, սակայն պարզվեց, որ այն ավելի բարդ է, քան Մերձավոր Արևելքը։ Տեսնենք, թե ինչ տեղի կունենա այնտեղ»,- Սպիտակ տանը լրագրողներին ասել է Թրամփը։               
 
  • Պատգամ

    Պատգամ

    24.08.2025| 12:15
    Աղջի՛կս, երբ թռչունը գա ու ինձանից հարցնի, կասես՝ տանը չէ հայրս, կասես՝ գնացել է լորենու փչակում քնելու...
  • Թե որ լույսը բացվի

    Թե որ լույսը բացվի

    05.07.2025| 17:07
    Գարշահոտ կուպրի պես սառել, փակել է բոլոր ճեղքերը. օդ չկա...
  • Մի բան հաստատ էն չի

    Մի բան հաստատ էն չի

    19.05.2025| 13:07
    Խաբեությունն ի վերուստ էր, թե չէ Ադամն ինչու՞ պիտի հիմարանար...
  • Հիշատակարան

    Հիշատակարան

    11.05.2025| 11:12
    Ես դիտեցի աշխարհը խրամատից, ես դիտեցի աշխարհը փչակից բվեճի, ես դիտեցի աշխարհը ճերմակ թղթերի խորխորատներից...
  • Հայրենի տուն

    Հայրենի տուն

    25.04.2025| 11:37
    Ասացե´ք, մթնշաղնե´ր, ձեր լեղակե խորքերում Ինչու է փշրվում հիշողությունը հեռավոր տան, Ինչու է մոռացությունը փլվում Այլաշխարհիկ ցնորքների ծանրության տակ...
  • Մարտի 32

    Մարտի 32

    01.04.2025| 12:46
    Թռիր գլխիդ վրայով, բռնիր մազերիցդ ու հանիր քեզ գորշ, միապաղաղ ճահճից, որ կոչվում է...
  • Սահմանաչափ

    Սահմանաչափ

    29.03.2025| 11:23
    Կյանքը լիմիտ է. ինչ որ տեսնում ենք, ինչ որ լսում ենք... ինչ վայելում ենք ու տառապում ենք:
  • Հին տուն

    Հին տուն

    22.02.2025| 15:40
    Տան տանիքը ես ծածկել եմ տաք բառերով, առաստաղից ես կախել եմ մի գոյական, պատուհանին ածականի խումբ եմ շարել, շեմին՝ բայեր, իսկ այգու մեջ՝ մի թվական:
  • Apocalypto

    Apocalypto

    18.02.2025| 08:21
    Այս գիշեր ձեռքս դրեցի ութ միլիարդ մարդու ճակատին. նրանք խաղաղ չէին, շատերը քաղցած էին, երեխաների թշիկները փափուկ էին, ծերերի ձեռքի մաշկը՝ չորացած...
  • Անհատույց  խոստովանանք

    Անհատույց խոստովանանք

    10.02.2025| 11:17
    Գնում ենք հյուսիս՝ թողած շապիկները բառերի, որ մանկան մաշկի պես են բուրում, թողած ողորմությունը հեգնանքի, որով պատսպարվել ենք թվացյալ հնձաններում՝ մենությունը գրկած: