«Աչքերը հենց իր ներկայությունն են այս ստեղծագործությունների մեջ»

Նկարիչների միությունում բացվել է ՆԻԿՕՅԻ (ՆԻԿՈԼԱՅ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ) ստեղծագործությունների անհատական ցուցահանդեսը: «Իրատեսի» հետ զրույցում մշակույթի նախարարի օգնական, նկարիչ ԴԱՎԻԹ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆԸ խոսեց ցուցահանդեսից ստացած տպավորությունների մասին:

-Ի՞նչն է գերիշխում այս նկարներում:
-Գերիշխում է նկարչի բնավորությունը: Նաև բավականին հետաքրքիր գունային մտածողություն ունի: Բոլոր նկարները տարբեր երանգներ ունեն: Ավելին, որպես նկարիչ կարող եմ ասել, որ այս ստեղծագործությունները գունային ճիշտ դաստիարակություն են տալիս: Երևում է նաև, որ համարձակ արված ստեղծագործություններ են. անկեղծորեն արտահայտել է իր հույզերը, չի կենտրոնացել ինչ-որ պատկերների վրա: Շատ տպավորիչ ցուցահանդես է: ՈՒրիշ տեղեր նրա ստեղծագործությունները տեսնելով` վստահորեն կիմանանք, թե ով է հեղինակը:
-Զգացողությունը, երբ նկարիչը ֆիզիկապես այլևս մեզ հետ չէ, ու գալիս ենք նրա աշխատանքները տեսնելու…
-Ցավ ես ապրում, որ նման տաղանդավոր մարդիկ հավերժ չեն ապրում: Բայց հավերժ են ապրում նրանց ստեղծագործությունները, մեզ մնում է միայն նրանց թողած ժառանգությունը ճիշտ ընկալել ու դասեր քաղել այդ ստեղծագործություններից:
-Ինչու՞ մենք ինչպես հարկն է չենք ճանաչել մեր կողքին ապրող տաղանդավոր արվեստագետին:
-Կարծում եմ` պատճառը մեր անուշադրությունն է: Մենք պետք է մոտ լինենք արվեստին, հետևենք մշակութային կյանքին, այդ դեպքում մշակութային կյանքը Հայաստանում ավելի աշխույժ ու կենդանի կլինի:
-Նիկօյի նկարներում շատ են աչքերը, ինչո՞վ եք բացատրում դա:
-Կարծում եմ` աչքերը հենց իր ներկայությունն են այս ստեղծագործությունների մեջ:
-Ներկայությունը ենթադրում է նաև սեփական կյանքի ուրվագծի առկայությու՞ն։
-Նկարիչը չի կարող չնկարել իր կյանքը: Անգամ էտյուդն իր տեսքով է անում, իր պատկերացմամբ ու մոտեցումներով: Հազարավոր տարիներ հետո էլ նկարչի ստեղծագործությունների մեջ մնում է նրա հոգին:

Ճեպազրույցը` Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ

Լուսանկարներ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ