Այս օրերին բոլորը իրար հարցնում են. ի՞նչ է լինելու, ու՞ր կտանի շարժումը։ Շատերը հարցնում են՝ իրենց անձնական անելիքը կամ դիրքորոշումը պլանավորելու համար. սա էլ է նորմալ։ Փորձեմ պատասխանել...
Մի պահ պետք է գալու 100-200-300 հազար սովորական մարդկանցով դուրս գալ փողոց ու ասել, որ սա մեր եկեղեցին է։ Երկու օր է` նորմալ մարդիկ իրար ասում են. «Էս ի՞նչ հարձակում են սկսել եկեղեցու դեմ, Բագրատ Սրբազանի դեմ, մյուսների դեմ»...
Սա արդեն քաղաքականություն չէ, սա ՄԵԿ հոգու ծաղրն է սեփական ժողովրդի հանդեպ։ Ասում է. «Շատ կարևոր է արձանագրել, որ առաջին անգամ Հայաստանն ու Ադբբեջանը հարց են լուծել սեղանի շուրջ»։ Բա 2018-2019թթ. սեղանի շուրջ լուծեիր Ղարաբաղի հարցը...
Նիկոլի համաձայնությամբ Արցախի ամբողջական հանձնումից հետո տարբեր կողմերից մեղադրանքներ են հնչում արցախցիների հասցեին, թե ինչու էդպես հանգիստ զիջեցին, թողեցին թշնամուն։ Իբր, եթե մնային, Արցախը չէր հանձնվի։
Ձմեռն անցավ, եկավ գարուն...
ՈՒ թեև ապրիլ ամիսն էլ կիսվեց, սակայն ողջ ձմռան ընթացքում Կարապի լճում գործող սահադաշտի հետքերը մնացել են, և ու՞մ են սպասում:
Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունն Ադրբեջանի հարցում պետք է ուղղված լիներ էներգառեսուրսների փոխադրման ուղիներից վերջինիս զրկելուն։ Արևմտյան որևէ խոշոր նավթագազային ընկերություն էական ներդրում չէր կատարի Ադրբեջանում, եթե Իրանը և Ռուսաստանը շրջանցող էներգառեսուրսների փոխադրման այլընտրանքային ուղիներ չունենար Ադրբեջանը...