Հասկանում եմ, որ էմոցիաները շատ են՝ հունիսի 12-ից հետո և շարժման ապագայի շուրջ, և դա բնական է, բայց առաջ պետք է գնալ ռացիոնալ փաստարկների վրա հենվելով...
Հարավկովկասյան աշխարհաքաղաքական համայնապատկերը 1920-1928 թվականներին. Վրաստան՝ դեպի Արևմուտք, Ադրբեջան՝ դեպի Թուրքիա, Հայաստան՝ դեպի Արևմուտք (սրտատրոփ սպասում առ Սևրի պայմանագիր): Իսկ Ռուսական կայսրության տարածքում արյունալի քղաքացիական պատերազմ է...
Որքանով պատմությունից , գրքերից, փաստագրական և գեղարվեստական ֆիլմերից է հայտնի, անգլոսաքսերը միշտ գնում են իրենց փողերի հետևից, և չկատարած խոստումների համար պատժում են։ Խիստ են պատժում։
ՈՒշադիր նայեք այս պայծառ զինվորի կերպարին։ Նայեք, եթե կարող եք։ Նա Մհեր Խաչատրյանն է, ով իր կյանքի 26 տարիների ընթացքում հասցրել էր մասնակցել երկու` Ապրիլյան և Արցախյան երրորդ պատերազմներին ու պահել Հայրենիքի սահմանները` Հայաստանն ու Արցախը։
Սյունիքի շուրջ բարձր մակարդակով ուշագրավ հայտարարությունները շարունակվում են։ Այս անգամ Իրանի արտգործնախարարն է հայտարարել՝ Իրանը դեմ է ցանկացած ծրագրի կամ նախաձեռնության, որը կփոխի տարածաշրջանի ժողովրդագրությունը և սահմանները։
Պետք է առնվազն անհույս նեոլիբերալ լինես, որպեսզի հավատաս այն պնդումներին, որ «Թրամփի երթուղին» թույլ կտա էապես բարձրացնել Հայաստանի անվտանգությունը: Հաճախ է խոսվում այն մասին, որ թեև Վաշինգտոնը ռազմական ներկայություն չի ունենա Սյունիքում, սակայն ամերիկյան կապիտալը թույլ չի տա այստեղ որևէ էսկալացիա...