«Ժառանգությունն» ու խելագարության կանխավարկածը

Հայտնի փաստ է՝ խելագարներն ու հանճարները նույն «ակունքից» են սնվում: Նրանք իրենց մարմնից դուրս են: «Ժառանգության» ֆենոմենն այս պարագայում այն է, որ հա՛մ մարմնում է, հա՛մ մարմնից դուրս: Ասել է` աստրալում են: «Երկու ձեռքում երկու մոմ» պահած «Ժառանգությունն» ու իր լիդերը չեն կարողանում վերջնականապես կողմնորոշվել՝ իրենք զորավարապաշտ ու աղոթո՞ղ են, թե՞ կոսմոպոլիտ: Երևի դա է պատճառը նաև, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը մի օր կուսղեկավար է, մի օր` հրաժարյալ:
Իսկ ընդհանուր առմամբ պետք է ասել` բոլոր երկրներին էլ ժիրինովսկիներ պետք են, նրանք օդ են բաց թողնում, դոնդող գործիչների կողքին էքսցենտրիկությունն ապահովում, համ էլ անկեղծ են:
«Ժառանգության» ողբերգությունն այն է, որ վերջինիս ձեռքից խլում են անկեղծության բաղադրիչը: Կուսակցության անդամների աչքերից կաթում է Զարուհու արարքի նկատմամբ արգահատանքը, սակայն նրանք ստիպված են պաշտպանել սեփական «խելագարության կանխավարկածը» (խեղճ Արմեն Մարտիրոսյան, տեսնել էր պետք օդանավակայանում նրա դասական վիճակը):
Սա դեռ ոչինչ. բա կուսակցության խորհրդարանական խմբակցությո՞ւնը: Ընդամենը երեք հոգի, երեքն էլ՝ տարբեր «բոյի»: Ռուբեն Հակոբյան (թողնես՝ «ընե՜նց» կծեծեր Զառային. դա երևում էր նրա զուսպ զայրույթից): Թևան Պողոսյան (դե, նա վաղուց այնպես է նստում խորհրդարանում Զառայի կողքին, որ երևում է` էստեղ ծեծն էլ չի փրկի, այնքան միմյանց տանել չեն կարողանում):
Ֆրակցիայի երրորդ անդամն ինքը` Զառան է: Սրանով ամեն բան ասված է:
Զառայի անփոխարինելի խաղընկերը կուսակցությունում կուսլիդերն է, որին կուսակիցները կորցնում են մեկումեջ, չգիտեն` ինչ է անում Րաֆֆին, ումով է անում, էլ չենք ասում՝ երբ է անում: Նույն կուսակիցները երբեք չիմացան, թե միտինգների ժամանակ ու դրան հաջորդող հատվածում ինչ են լինելու իրենք և ինչու: «Կուսն» ու նրա անդամները անկեղծ զրույցներում այս հանգամանքից անչափ դժգոհում են, սակայն երբեք բարձրաձայն այդ մասին չեն խոսում: Ընդունված չէ:
Բայց ահա «Ժառանգության» կուսընկերուհին կարող է եվրոպական ամենաբարձր ամբիոնից քննադատել (դե, ասենք թե, է՛լի) երկրի իշխանություններին, զի իրենք «ունեն» ազատ խոսք, իրենք շատ ազատախոհներ են ու դրա համար սիրում են պառկել Գասպարիի վրա (տեսնես` Ֆրոյդ պապն ի՞նչ կարծիքի է այս մասին), որպես ազատ խոսքի պաշտպանության «նշան»:
Սա էլ դեռ ոչինչ: Մեկ էլ ու առաջ է գալիս Րաֆֆին ու ասում, որ Յուրոփում հնչած հարցն իր հետ համաձայնեցված է՝ որպես կուսլիդերի: Բայց մեկ է, ազատության սույն կաճառում` «Ժառանգությունում», բոլորը միաբերան դեռ պնդում են` տեղյակ չեն եղել. «Մենք էդ հարցը չէինք տա»:
Կարելի է պնդել, որ Րաֆֆին նույնպես տեղյակ չի եղել ու կուսլիդերի «մունդիրն» է պարզապես պաշտպանում: Հետո էլ կստիպի բոլորին անխտիր՝ պաշտպանել Զարուհու իրավունքները Հովիկ Աբրահամյանի «ոտնձգություններից», որովհետև, ի տարբերություն Սերժ Սարգսյանի (որը «ուդարը» պահեց ԵԽԽՎ-ում ու խիստ սառնասիրտ պատասխանեց Զառային), ի տարբերություն նախագահականի խոսնակի (որը հորդորեց ջղայնացած Կարեն Ավագյանին` ցած դնել ձեռքի լոլիկը ու տուն գնալ), Արգամիչը փորձելու է հեռացնել Զարուհուն ԵԽԽՎ-ի պատվիրակության կազմից:
Մի խոսքով, «Ժառանգությունը» հերթական անգամ կանգնած է ա) կուսընկերուհուն արդարացնելու, բ) կուսլիդերին կրկին փոխելու… կանխավարկածի «շեմին»:
Օգտվելով ազատ խոսքի իմ իրավունքից, ուզում եմ խորհուրդ տալ. ճիշտ կլիներ, որ Րաֆֆին իր տեղը զիջեր Զարուհուն: Եվ` վերջ:
Զի «ճիշտը մեկն է», ու «Ժառանգությունում» այն ունի Զարուհու «պատկեր»:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ