Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

«Էս մարդը հո ձեր «պլենը» չի՞»

«Էս մարդը հո ձեր  «պլենը» չի՞»
05.11.2013 | 00:31

ՊԱՎԵԼ ՍԱՖԱՐՅԱՆ (ՀՀ ֆինանսների փոխնախարար)

-Պարոն Սաֆարյան, մեր բոլոր բյուջեներն ունեցել են «անուն, ազգանուն, հայրանուն», ինչպես նաև` ավազանի անուն…
-Նաև` մականուն:
-Նաև` մականուն, և Դուք, որպես բյուջեի կնքահայր, ամեն տարի ասել եք, որ բյուջեն բաշխում է սեր, հույս, հավատ: Ի՞նչ է այս տարվա «նորածնի» անունը:
-Նրա անունն է «2014-ի պետական բյուջե». օրիգինալ է, կարծում եմ, մնացած բոլոր` գոյատևման, զարգացման, լոմբարդային, անլոմբարդային, անունների կողքին:
-Ձեզ ամենից շատ ո՞ր մականունն է դուր գալիս:
-Ինձ շատ դուր եկավ, որ պատգամավորներն ասացին` սա սոցիալական ուղղվածության բյուջե է:
-Ի՜նչ եք ասում. երևի ՀՀԿ-ի պատգամավորներից են եղել, նրանց սոցիալական վիճակը շուտով կլավանա` աշխատավարձերի բարձրացմամբ: Իսկ եթե չլինեիք ֆինանսների փոխնախարար, ի՞նչ անուն կտայիք այս բյուջեին. ճշմարիտ-ճշմարիտ ասեք, պարոն Սաֆարյան, զի «ճիշտը մի հատ է»:
-Ես նույնպես այն կանվանեի սոցիալական բյուջե:
-Պարզ է, Ձեր աշխատավարձն էլ է բարձրանալու, դրա համար, չնայած ԲՀԿ-ական Ստեփան Մարգարյանը շատ վիրավորված է, որ ԲՀԿ պատգամավորների և ձեր` փոխնախարարներիդ աշխատավարձերը հավասար են լինելու: Անցնենք առաջ. եթե փոխնախարար չլինեիք, կողքից նայելու դեպքում ի՞նչ կմտածեիք այս ամենի մասին:
-Նուրբ լարերիս դիպաք. այս ողջ ժամանակում հասաք Ձեր նպատակին` «հուզեցիք» ինձ:
-«Մի տխրիր, իմ զավակ», կասեր Մուշեղ Իշխանը, զի մի ողջ ժողովուրդ բյուջեի «պահով» տխուր է արդեն` հազար տարի: Մի փոքրիկ էլ տխրեցնենք Ձեզ ու` պըրծ: Բյուջեի ավազանի անունը «թալանի ու լափումի» էր, որը Ձեր հուզմունքի պատճառով մոռացաք ասել. ինքներդ եք դրել:
-Չէ, պատմությունն այսպես էր. կան լրագրողներ, որոնք Ձեզ նման անպայման ուզում են էդ կտրվածքով անուններ դնել, ես էլ իրենց օգնելու համար, ասացի` ձեզ ի՞նչ դուր կգար, որ մենք ասեինք` «լափելո՞ւ» բյուջե. որովհետև ես ասում եմ` բյուջեի նախագիծ ենք բերել, իրենք անմիջապես հարցնում են` դրա ինչքա՞ն մասն են «լափելու»:
-Եվ որքանն է «լափվելո՞ւ», պարոն Սաֆարյան:
-Վերադարձեք այն գերատեսչությունը, ուր Դուք մամլո խոսնակ էիք աշխատում և կիմանաք:
-ՎՊ-ն ասաց` ութսուն տոկոսը:
-Դե, որ ասել են, ուրեմն մի բան գիտեն:
-Բա էլ ո՞ւր եք եկել պառլամենտ։ Եվ, այսուհանդերձ, մեկ հարց ևս «լափման» գործընթացի առնչությամբ…
-Էս ի՜նչ լրջացաք:
-Թեման է պահանջում, Դուք և՞ս լուրջ եք:
-Մի՜շտ լուրջ և զգաստ:
-Հավսա՜ր, ուշադրությունը դեպի «լափման» գործընթացը: Վանոն կասեր` երկոտանու ո՞ր տեսակը պետք էր լինել, որ նպաստների կրճատումն ու չինովնիկների աշխատավարձերի բարձրացումը նույն փաթեթում դիտվեին, և, ինչպես կասեր Հովիկ Աբրահամյանը, «դիվիդի» շահվեր` էս նեղ մաջալին:
-Շատ բարդ հարց տվեցիք: Հիմա ես չգիտեմ` հարցի գեղարվեստակա՞ն մասին անդրադառնամ, թե՞ ֆինանսական: Պատասխանեմ` միայն ֆինանսականին:
-Ոչ, պարոն Սաֆարյան, երիցս` ոչ: Նեկրասովն ասում է` ֆինանսիստ լինելուց առաջ դու պարտավոր ես քաղաքացի լինել:
-Վանոն ասաց, Նեկրասովն ասաց, բա մի հատ էլ ասա` Սեյրան Օհանյա՞նն ինչ ասաց. էն օրը բյուջեի քննարկման ժամանակ Սեյրան Օհանյանն ասաց` էս մարդը, այսինքն` ես, հո ձեր «պլենը» չի՞:
-Ամբողջ կյանքում, որքան Ձեզ հիշում ենք, եղել եք բյուջեն ներկայացնող պաշտոնյա. մեր ենթագիտակցությունում Դուք և բյուջեն անբաժան եք, որովհետև նստել եք ՆԷՊ-ի, Նիկոլայի, Ալեքսանդրի օրոք. չե՞ք ուզում մի քանի օրով մեր «պլենը» լինել. չէ՞ որ տարվա մնացած օրերին մենք ու համայնքն է Ձեր «պլենը»։ Մի մոռացեք` համայնքը զորավոր է, համայնքը չի ների:
-Րաֆֆին կասեր` զորավա՜ր է:
-Ասիք զորավար, հիշեցի. Անդրանիկ Մարգարյանի ժամանակ մի լավ սովորույթ կար. բյուջեն ընդունելուց հետո այն «տարժեստվեննի»` Գրիգորիչ Գալուստի սենյակում կոնյակով «թրջվում» էր. էս քանի տարի է` նման բան չկա: Կարո՞ղ է անհարմար եք զգում, դրա համար:
-Ով նշում էր, նրանից հարցրեք, ես ընդամենը մասնակից եմ եղել` հրավիրյալ:
-Վերջին անգամ եմ հարցնում, պարոն Սաֆարյան. բոլոր այս բյուջեների մեջ ամենաառինքնող անունը ո՞ր տարվա բյուջեն է ունեցել:
-Դուք անունը դնում, դուք ասում-խոսում-ուրախանում եք: Ես աշխատում եմ այդ անունները մոռանալ: Մեզ համար բովանդակային խնդիրներն են էական: Թե չէ անուն դնելը ո՞րն է, հո տղա՞ չի, որ անունը դնես` Խաչիկ, Վաչիկ, Հրաչիկ:
-«Ոչ` էն, ոչ` էն, ոչ` էն, ոչ էն, դու ես իմ կյանքի բոխչեն»:

Ճեպազրույցը`
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 2044

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ