Ինչ-որ բա՞ն է հասունանում

Հայաստանյան թե՛ ներքին, թե՛ արտաքին քաղաքական դաշտում սողացող գործընթացներ են ընթանում: «Կոնկուրենտ ֆիրման» ջանք չի խնայում տեղեկատվական պատերազմում, սակայն, ինչպես հեղափոխություն «ստանալու», այնպես էլ այս հարցում գրեթե չի հաջողում: Առայժմ: Մի կողմից՝ լուրեր են «արտածում», թե Ռոբերտ Քոչարյանին վերջապես հաջողվեց հանդիպել Վլադիմիր Պուտինի հետ: Հաջորդական քայլով, թե` Ռուսաստանն «ահարկու» դեմ է մեր սահմանադրական փոփոխություններին: Երրորդ քայլով իրենց սատելիտների միջոցով հեղափոխական «բուռն-անկասելի» գործընթաց են «խոստանում» ու «սկսում», որը պետք է քարը քարին չթողնի, ինչի ցցուն արտահայտությունը, ըստ ամենայնի, «Ալյանսի» «ահեղադղորդ» ցույցն էր` ընդդեմ էներգետիկայի նախարարի… հիսուն հոգուց ու քրեական օրենսգրքից «բաղկացած»: Չորրորդ կողմից` սեփական քարոզչամիջոցներով դեմարշերի մոռացված ցիկլն է վերազարթնեցնում և այսպե՜ս շարունակ: Կոնկուրենտի բոլոր «ճանապարհները» տանում են դեպ «Հռոմ», այն է` ամեն գնով թույլ չտալ, որ սահմանադրական փոփոխություններ տեղի ունենան:
Նախ՝ տեղեկացնենք հարգարժան «կոնկուրենտին». փոփոխությունները տեղի են ունենալու: Մեկ: Եվ երկու. եթե անգամ անցում չկատարվի կառավարման խորհրդարանական մոդելին, ապա միևնույն է, կիսանախագահականի ժամանակ այնպիսի «նուրբ» փոփոխություններ են լինելու, որոնցով փոփոխության մոդերատորները էլի ու էլի շահելու են, քանզի «ահարկու» հաշվողներ են, ի տարբերություն «կոնկուրենտի», որի հաշվարկը ոչ մի կերպ չի ստացվում այն պարզ պատճառով, որ վերջիններս հաշվել չեն կարողանում (հազար անգամ արձանագրել ենք) մինչև մեկը, էլ առավել գլոբալ-գեոքաղաքական «հաշիվ-ֆակտուրաները» նրանց «մտոք» չեն, և յուրյանք բացառապես այդ պատճառով են անվերջ կանգնում կոտրած տաշտակի առաջ:
Բացի այդ, խաղը շահելու օբյեկտիվ շանսերն ու հնարավորություններն են անչափ ցածր, և առնչվում են բացառապես ֆորսմաժորային իրավիճակներին: Այն է` արտքաղաքական-տարածաշրջանային և ղարաբաղյան «սպասվող» զարգացումներին, ինչը, գոնե այս պահին, գրեթե անհնար է, որովհետև «ֆորսմաժորիստների» գլուխներն անչափ խառն են` ռուս-ուկրաինական, մերձավորարևելյան թնջուկներով, ու ինչպես երևում է, իսկապես որոշել են 2015-ին իրականացնել հայազգի Բժեզինսկու «մարշալ»-պլանը` ամբողջովին քայքայել Ռուսաստանը և անկյուն քշել վերջինիս: Այս են արձանագրում ԵՄ-ԱՄՆ վերջին, իրապես անընդունելի քայլերն ընդդեմ Ռուսաստանի, որոնք գնալով ոչ միայն ագրեսիվ, այլև «անհամբեր» են դառնում:
Ընդ որում, Աստված մի արասցե, եթե նման ֆորս-մաժոր տեղի ունենա, այդ դեպքում էլ «կոնկուրենտ ֆիրմայի» հնարավորությունները ևս անչափ սուղ են: Խիստ պարզունակ պատճառով, քանզի խաղի ելքի վրա իրենց ազդեցությունն են ունենալու նաև արտաքին «կոնտուրներն» ու խաղացողները, և խիստ կասկածելի է լինելու՝ արդյո՞ք վերջիններս կցանկանան խաղի կողմ ունենալ «կոնկուրենտ ֆիրմային»` մանավանդ հիբրիդային պայքարի ու մտածողության այս պայմաններում, երբ մեկ խաղացողը հերթագայում է մյուսին, և խաղացող կողմերից շատ քչերը գիտեն, թե ում համար է, ի վերջո, տեղ բացվում հաջորդ ռաունդում, էլ առավել` խաղի ֆինալում. տե՛ս Մերձավոր Արևելքում արդեն քանի տարի շարունակվող քաոսը, որը, ի դեպ, Իսլամական պետության «հայտնությունից» հետո էլ ավելի «խառնշտորվեց»:
Մեկ բան գոնե այս պահին ակնհայտ է. որքան էլ Պուտինը փորձում է իր կողմը քաշել Ադրբեջանին ու Ալիևին` ԵԱՏՄ «խորճկելու» համար, որքան էլ Եվրոպան փորձում է իր հերթին «բլիթ» ու «մտրակ» մատուցել Ադրբեջանին, մի կողմից՝ փորձելով իր զեկույցներով անկյուն քշել Հայաստանին` հանուն Ադրբեջանի, մյուս կողմից՝ փոխել ԵԱՀԿ ՄԽ ֆորմատը` Ֆրանսիայի մանդատը Գերմանիային տալու «հաշվին», որպես ԵՄ ընդհանրական մանդատ, այնուհանդերձ, ֆորս-մաժոր գոնե այս պահին անհնար է, այն էլ ՀՀԿ լիդերի, ուզում, թե չենք ուզում, բավականին ճկուն մանևրի պայմաններում:
Այնպես որ, «կոնկուրենտին» մնում է թուլանալ և հաճույք ստանալ:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ