«Որքան իմաստուն, այնքան խենթ»

Նա իր ձեռագրով և աշխարհընկալումներով անշփոթելի անհատ է: Նրա 85-ամյակի առիթով կազմակերպված հետմահու ցուցահանդեսում, որը կայացավ օգոստոսի 11-15-ին Հայաստանի նկարիչների միության 2-րդ հարկի ցուցասրահում, գեղանկարիչը արվեստասեր հանրությանը, իր գործընկեր նկարիչներին և արվեստաբաններին ներկայացավ նորովի: Մոտ տասը տարի է, ինչ Կարեն Սմբատյանը լքել է մեր մեղավոր աշխարհը, հավերժի ճամփորդ են վաղուց նրա կտավներն ու վրձինները, բայց և այնպես, նա հրապարակ իջավ նոր խոսքով, չնայած առաջին անգամ ներկայացվող կտավները մեկ-երկուսն էին:

Նա գույնի, հորինվածքի, նոր ընկալումների և արժեքների կրողն էր: Այսօր դժվար է առանձնացնել նրա արվեստի հիմնական, ցայտուն կողմը: Նատյուրմորտ և դիմանկար, վերացական արվեստի նմուշներ, դրամատիկ գույներ, գրաֆիկական ծանրակշիռ աշխատանքներ... Ցուցահանդեսի այցելուներից շատերն էին խոստովանում, որ կարծես մի հարկի տակ ներկայացել են մի քանի լիովին կայացած նկարիչներ: Եվ արժե նրա խոստովանանքին անդրադառնալ, որը «Պատառիկներ օրագրից» հուշագրություն-պատկերագրքի առաջաբանն է.

«Որքան մոտենում է արվեստագետի մայրամուտը, այնքան շատ է խոսվում նրա մասին, որքան շատ է խոսվում նրա մասին, այնքան շատ թշնամիներ է ձեռք բերում, որքան շատ թշնամիներ է ձեռք բերում, այնքան նա դառնում է իմաստուն, որքան իմաստուն, այնքան խենթ, որքան խենթ, այնքան նա մոտենում է Աստծուն, որքան մոտենում է Աստծուն, այնքան նա մոտենում է անմահության»...

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Էլֆրիդա Մելիքյանի Էրգիրն ու Երկիրը
• Կենաց ծառի այգեպանը
• Ողբերգազավեշտ
• Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
• Հովվերգական դավադրություն (բացահայտված է ՔՊ-ի հինգերորդ շարասյունը)
• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»
• «Մի թողեք ճայերը ծիծաղեն» կամ՝ Մուշեղիչին վայել տոն

Մեկնաբանություններ